Love and Other Drugs (2010)
Zo, ik ben bijna de gehele film blij geweest dat Love & Other Drugs een geheel andere (en veel betere) film is dan de trailer deed vermoeden. Ik verwachtte een simpele chick flick (die kijk ik op zondagavond inderdaad wel eens ;)), maar ik kreeg een film die compleet gevuld was met een genre of drie, vier. En dat pakte wat mij betreft vrijwel geheel positief uit…
Als de regie niet in handen was geweest van Edward – Legends of the Fall, Blood Diamond, The Last Samurai – Zwick, dan had ik inmiddels wel al de woordcombinatie “niet in balans” gebruikt, denk ik. Maar eigenlijk vind ik de verschillende genres hier wel lekker in elkaar overvloeien. Niet dat het een perfecte film is geworden – daarvoor had ie zich toch beter op één thema kunnen richten, denk ik – maar hij weet wel een breed scala aan emoties op te roepen.
De film is bij vlagen hilarisch en heerlijk lomp. Daarnaast zijn de scènes tussen Jake Gyllenhaal en Anne Hathaway niet alleen dialoogtechnisch leuk, maar de seks is ook bijna onHollywoods heftig. Erg verfrissend om te zien dat er bijvoorbeeld niet met lakens in de vorm van een “L” werd gewerkt (je weet wel, dat bij mannen alleen het middel wordt bedekt, en bij vrouwen het hele bovenlichaam én middel), en dat het eens gewoon lekker in beeld werd gebracht. Puriteinen zullen hier wel weer over vallen, maar fuck them, denk ik dan…
Over het verhaal wil ik eigenlijk niks vertellen. Ik ging de film in met de gedachte dat het een vrij simpele film zou zijn over man-vrouw relaties, maar ik kreeg veel meer. Er zit best wel wat maatschappijkritiek in, maar zoals ik al typte: de film is net zo goed hilarisch, geil, pijnlijk en ook ‘mooi’. Ik vond het einde een klein beetje teleurstellend, maar dat zullen de meeste mensen juist niet vinden.
Ja, dit zou best wel eens één van de betere mainstreamfilms van het nog prille jaar kunnen zijn.