“Ja, ik kijk eigenlijk bijna alles..!“, klonk m’n lichte verontschuldiging toen iemand me vroeg naar welke film ik gisteravond ging. Want als ik het echt superdruk had gehad, dan had ik dit vierde deel net zo makkelijk overgeslagen als het derde. Maar dat maakt natuurlijk ook weinig uit, want deze franchise is vooral leuk vanwege het trachten herkennen van alle stemacteurs en het ‘flitsende vermaak’. Qua verhaal is het namelijk 100% formulewerk. Iets dat ik…
Ondanks dat ik vooraf twee foutieve aannames deed – dat zowel Peter Dinklage als Jason Schwartzman ook in de ‘originele’ Hunger Games-films zaten (waarop dit dus een prequel is), waardoor ik dus foutief dacht dat ons ‘hoofdstelletje’ misschien wel eens voor bekend nageslacht zouden zorgen – vond ik vooral Coriolanus Snows ‘reis’ van protagonist naar z’n eigen antagonist beter dan ik vooraf durfde hopen. Waardoor ik dus aardig goed in het verhaal zat, dat na…
Ja, mijn beleving van Air kan ik echt niet los zien van m’n volledige Texas/SXSW-avontuur, maar daarover zal ik verderop wat uitweiden. Maar mijn beleving was dus zo intens, dat ik meerdere momenten mee wilde klappen (met het Amerikaanse publiek); iets dat ik normaliter niet zou doen. Ik ben overigens ook wel een behoorlijke sucker for sportsuccesverhalen. En wat ik ook meerdere momenten voelde, was enorm genot om zowel het spel, scenario én de geweldige…
Allereerst: The Woman King is best wel een must-see voor iedereen met een interesse in (ons) onbekende geschiedenis, en eigenlijk verplicht voer voor mensen met wittesuperioriteitsgevoelens. En dan benoem ik allertweet ook direct het ‘jammere’ aan deze film: ze leken niet door te hebben hoe belangrijk het is/was om aan het begin al keihard te roepen, dat dit wel degelijk gebaseerd is op waargebeurde feiten. Want doordat dit gedurende de film onduidelijk blijft, is het…
Wauw hey, verraste dit ‘reboot-vervolg’ mij nou boven verwachting? Ik zat in elk geval heerlijk in deze mega-over-the-top en über-gewelddadige James Gunn-film, waarin hij duidelijk zijn Troma-roots niet vergeet (Gunn debuteerde ooit met Tromeo and Juliet en gunt mentor Lloyd – Horizonica (!!) – Kaufman wederom een cameo). Maar daarnaast voel je ook duidelijk dat deze van de maker van Guardians of the Galaxy is, want de film zit ook vol goed-getimede humor. Yes, puur…
Onmisbaar voor elke serieuze filmkijker, if you ask me. Niet alleen omdat Chadwick – Black Panther, Da 5 Bloods – Boseman hierin z’n laatste (en beste!) rol speelde, voordat ie op 43-jarige leeftijd helaas overleed, en ook niet enkel vanwege Viola Davis’ powerhouse-performance, maar ook vanwege de pijnlijk prachtige thematiek in dit ogenschijnlijk vrij ‘kleine’ verhaal. Want ook al duurt deze Netflix-film slechts anderhalve uur, wat de film onderhuids laat voelen is zóveel. En dan…
Vijf jaar na het prachtige 12 Years a Slave komt Steve – Shame, Hunger – McQueen nu met z’n eerste meer Hollywood-genrefilm, en ook daarin toont ie z’n klasse. Widows is een lekkere spannende thriller, qua sfeer een beetje zoals Ben Afflecks The Town, maar dan met mooi gedetailleerde (en ook vrouwelijke) motieven, waarin raciale en politieke thema’s ook een belangrijke rol spelen. In een interview vertelde McQueen dat hij een belangrijke film wilde maken…
Uiteindelijk is Suicide Squad niet meer dan een super-hyper-zijverhaaltje in de grotere DC Comics Justice League-verhaallijn, gestart met het – en dit gaat mogelijk raar klinken – toch wat betere Batman v Superman: Dawn of Justice. Geschreven in slechts zes weken en met een extra montageronde door de makers van de hyper-trailer is Suicide Squad nogal een puinhoop, al zit er in de bonte verzameling karakters zeker wel wat potentie. Deze potentie wordt echter slechts af…
Ender’s Game is qua protagonist nogal een aparte science-fiction film, want de persoon die ‘ons mensen’ moet redden van een dreigende aanval van een buitenaards ras is een jaar of 14 oud. Dat roept direct wat ‘grotere’ vragen op natuurlijk, maar ondanks de vrij interessante en rustige opbouw, met zeker ook een aardige verrassing richting het einde, vraag ik me toch af of je het boek – waarop de film gebaseerd is – gelezen moet…
Denis Villeneuve sloeg me met z’n vorige film, het Oscargenomineerde Incendies, een paar keer met een moker om m’n oren, zo hard kwamen enkele scènes uit die film binnen. Vandaar dat m’n verwachtingen voor z’n ‘Hollywood-debuut’ Prisoners nogal hoog waren, wat m’n extra kritische blik kan verklaren. Direct na afloop was ik wel degelijk onder de indruk, maar toch iets minder dan verwacht. En waar ik dacht ik het behoorlijk zwar(t)e en nare verhaal dat…
Ik ging compleet bevooroordeeld deze film in, omdat ik het boek van Jonathan Safran Foer, waarop deze film gebaseerd is, één van de mooist geschreven boeken van de laatste tien-vijftien jaar vind. Nu lees ik niet veel, dus val me daar niet op aan, maar dat betekende dus ook dat ik mogelijk onbewust wat meer dingen in kon vullen en de sentimentaliteit van deze film snel kon plaatsen. Want regisseur Stephen Daldry doet er inderdaad…
The Help was de eerste film van het PAC-festival (Pathé Art Cinema) afgelopen zondag. Ik had ‘m bijna geskipt, omdat ik te weinig nachtrust had gehad. Gelukkig was ik toch op tijd aanwezig, want The Help is gewoon een erg mooie film. En door m’n lichte vermoeidheid had ik natuurlijk ook een mooi smoesje om af en toe m’n wangen droog te vegen, want ik kon de momenten die me echt raakten dus mooi ‘verdoezelen’…