All of Us Strangers (2023)

Als je die zes BAFTA-nominaties voor dit prachtig pijnlijke, maar ook intrigerend ‘trippy‘ portret over eenzaamheid en depressie afzet tegen die ontbrekende Oscarnominaties, dan voel je waarschijnlijk direct hoe conservatief The Academy toch nog altijd is. Ik vrees namelijk dat ik wel weet waarom Amerikanen hier hun vingers niet aan durfden te branden, al hoop ik hard ongelijk te hebben. Maar terug naar de film zelf, die nogal hauntingly in m’n hoofd blijft hangen. Niet alleen…

Aftersun (2022)

Sow hey, die Schotse Charlotte Wells debuteert even met een melancholisch meesterwerk zeg. Wat je overigens totaal niet af moet schrikken hoor, want Aftersun is ook een heerlijke ‘herinnering’ aan een zomer waarin onze hoofdpersoon met opvallende, maar ook fijne gevoelens aan terugdenkt. Iets dat natuurlijk ontzettend goed werkt op zaken als pijnlichaam, ego, e.d., waardoor dit voor velen ook makkelijk mee-/invoelbaar zal zijn. En dat levert dus een film op met een tweetal prachtige…

The Lost Daughter (2021)

De meesten zullen Maggie Gyllenhaal kennen als actrice in topfilms als Secretary, Stranger Than Fiction, The Dark Knight en/of Crazy Heart, van haar hoofdrol in tv-serie The Deuce, of als zus van Jake. Maar na The Lost Daughter staat ze wat mij betreft ook bekend als een zelfverzekerde regisseur met flink wat lef, want wát een krachtig regiedebuut is dit psychologisch drama (met thriller-spanning). Ze durft hier namelijk best stevig te schuren inzake het normaliter…