The Pale Blue Eye (2022)

Dat de nieuwste van Scott – Hostiles, Crazy Heart, Black Mass – Cooper voor mijn gevoel ‘ineens’ op Netflix verscheen, dat lijkt meer te zeggen over het totaal uit elkaar gesplinterde ‘filmreleaselandschap’ dan over de film zelf. Ik was overigens aangenaam verrast toen ik deze ‘Edgar Allan Poe-origin story‘ gisteren ineens zag ‘staan’. Een film waarin Cooper zijn ‘hoe maak ik de duisterste kanten van de mensheid (bijna) vergeefbaar?’-thematiek combineert met die gothic horror-sfeer, zo…

The Tragedy of Macbeth (2021)

Ik geef het direct toe, maar buiten Baz Luhrmanns Romeo + Julliet en het (voor ‘Shakespeareans’ alleen vanwege de titel al) hilarische Hamlet 2, ben/was ik niet echt bekend met Shakespeare’s werk. Maar in Joel Coens meer dan indrukwekkende, theatrale en licht-film-noir-ische The Tragedy of Macbeth werd vrij snel duidelijk waar ik al op hoopte: dat Shakespeare’s taal zeker niet alleen bedoeld was om mee te shinen/pochen, maar hij daarmee ook zijn meer dan interessante…

The Devil All the Time (2020)

Mogelijk niet zo verwonderlijk, dat een Netflix-film mogelijk beter een Netflix-serie was geweest, want ik zie dat medium toch nog altijd meer als ’tv’ dan als ‘film’, to be honest. Maar The Devil All the Time voelde een beetje als misschien wel twee True Detective-achtige seizoenen in één 140 minuten-film gepropt, waarbij het gehele verhaal zich ook nog eens over meerdere decennia uitspreidt. Dat is overigens zeker niet enkel negatief bedoeld, want deze film van…

Waiting for the Barbarians (2019)

Het ‘belangrijkste’ (en misschien wel enige) dat je voorafgaand aan het kijken van Waiting for the Barbarians hoeft te weten, is dat dit verhaal van Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee (die ook het scenario schreef) op film is vastgelegd door de Colombiaanse revelatie Ciro – Pájaros de verano, El abrazo de la serpiente – Guerra. Want dat topacteurs als Mark – Bridge of Spies, Dunkirk – Rylance, Johnny Depp en Robert – The Lighthouse – Pattinson in…

The Old Guard (2020)

Ja, The Old Guard is vermakelijk entertainment, overduidelijk (en opvallend) gecast en -maakt met inclusiviteit in het achterhoofd, en lijkt eigenlijk een mix van (en/of jatwerk uit) Assassin’s Creed, Wonder Woman, Logan, Interview with a Vampire en Terminator: Dark Fate (waarbij ik ‘m qua kwaliteit zeker onder Logan en Interview… zou plaatsen, maar ook boven die laatste Terminator-film). Maar de reden dat een collega-recensent zijn oordeel vrij simpel terugbracht tot “X-Men: The Expendables Edition” zit…

The Ballad of Buster Scruggs (2018)

Misschien wel de mooiste reactie die ik online op deze nieuwe Coen-broers Netflix-film zag: “Echt zo’n film die van mij wel dagen had mogen duren.” Een gigantisch compliment voor bijvoorbeeld de sfeer die deze filmmakende broers weten neer te zetten, maar ik verwacht dat het ook te maken heeft met de vrijheid die ze jou bieden om heerlijk wat te projecteren/interpreteren, waardoor je best wel wat persoonlijke zaken ‘op’ deze film kunt plakken. En dat…