Nord (a.k.a. North – 2009)
Ik vind het één van de mooiste dingen bij het kijken van een film, dat de film eindigt op het moment dat ik denk: “Ja, zouden ze hem nu durven laten eindigen?” Bij Nord was dat het geval, en dat is dit jaar nog geen vijf keer gebeurd, denk ik. En de ondertitel: “an anti-depressive off-road movie” beschrijft de film ook nog eens interessant…
Nord gaat over Jomar, een nogal ‘down-on-his-luck‘ beheerder van een skistationnetje ergens in Noorwegen, die z’n dagen slijt met sterke drank, jointjes en “Tunnel Disaster Week” op National Geographic. Aan alles zie je dat hij behoorlijk in de psychische problemen zit, maar voor hem helaas net niet genoeg dat ze hem op willen nemen in een psychiatrisch ziekenhuis, want dat wil hij toch wel erg graag…
Dan komt op een dag z’n voormalig beste vriend langs die hem verteld dat hij een zoontje heeft, in het noorden. Omdat hij toch – letterlijk – niets meer te verliezen heeft stapt hij op z’n sneeuwscooter, kijkt effe naar de stand van de zon, en geeft gas richting het noorden.
Okay, nu denk je zeker meteen aan David Lynch’ Straight Story? Dat deed ik in elk geval wel, maar die gedachte was ik meteen kwijt toen de film startte. Vooral door het geweldige gebruik van muziek in de film, en ook door het type muziek, moest ik vooral aan een western met diepgang denken. Want in feite is het een film over iemand die een volgende stap in z’n leven wil zetten, maar daarvoor wel tal van (zelfopgelegde) obstakels moet overwinnen.
Waarschijnlijk weet je al wel of je deze film wilt gaan zien. Als je houdt van verrassende cultfilms, dan is Nord zeker een fijne keuze. Ik heb me namelijk ook nog eens behoorlijk kapotgelachen, want leuk is ie zeker ook…
Komt op de lijst. Nog een tip/verzoek, vermeld de regiseurs even. Dat vind ik persoonlijk selectiecriterium nummer 1 en maakt de film bovendien makkelijker te vinden (zonder eerst naar IMdB) te hoeven.