Michiel de Ruyter (2015)

Herman Pleij schrijft in Moet kunnen dat als er één overkoepelend identiteitskenmerk van ‘de Nederlander’ bestaat, dat dat onze afkeer tegen ‘verbeelding’ is. Als in: trots zijn op iets dat we bereikt hebben dient direct de kop ingedrukt te worden door op z’n minst relativering, want we zouden ons toch eens iets verbeelden zeg. Dat het heldenepos Michiel de Ruyter stevige kritiek krijgt omdat De Ruyter zeker ook een ‘slavernijschoft’ blijkt te zijn geweest, dat is…

Bloedlink (2014)

Na een behoorlijk goede start, waardoor ik behoorlijk werd meegezogen in het verhaal en de opgebouwde spanning, bleek Bloedlink toch steeds meer af te glijden naar iets teleurstellends. Ondanks het vrij goede spel van de drie acteurs maakte het me uiteindelijk ook niet zoveel uit hoe de ontvoering van een rijke Quote 500-dochter af zou gaan lopen. En ik denk dat de reden daarvoor vooral bij de vrij ‘luie’ aanpassing van scenario ligt. Bloedlink is…

Süskind (2012)

Ondanks dat ik de film niet zo heftig voelde als ik gehoopt had, merkte ik na afloop wel dat ik er redelijk goed in had gezeten. Het mij vrijwel onbekende verhaal van de nog altijd wat controversiële Walter Süskind en z’n samenwerking met én strijd tegen de Duitse bezetter in het Amsterdam van 1942-1943 sleepte me dus aardig mee, ook al had de film mogelijk profijt gehad als de makers zich meer gefocust hadden op…

Aguirre, der Zorn Gottes (a.k.a. Aguirre, Wrath of God – 1972)

Ik weet eigenlijk niet zo goed waar te beginnen, als ik Aguirre, der Zorn Gottes uit 1972 moet recenseren. Ten eerste is het weer een gruwelijk intrigerende film van Werner Herzog, die langzaamaan mogelijk mijn favoriete regisseur aan ’t worden is. Daarnaast is het echter ook een film die maar een selecte groep film- en kunstliefhebbers zal kunnen bekoren, want het is geen makkelijke kost. En als je een soort van VHS-kopie van een Duitse…

Black Death (2010)

Tsja, heb je net zo’n poëtische én gruwelijke cultfilm als Valhalla Rising gezien, kijk ik meteen daarna Black Death. Voornamelijk omdat Carice van Houten en Tygo Gernandt meedoen in deze nieuwe van Christopher – Creep, Triangle – Smith. Mogelijk komt het door het net zien van Valhalla Rising, maar wat ik me vooral afvroeg na afloop: waarom is Black Death eigenlijk gemaakt? Er zijn een aantal redenen waarom je een film kunt maken. De mooiste…