Hemel (2012)

Hemel is zo’n film die het publiek waarschijnlijk stevig verdeeld. Hemel (zo heet de hoofdrolspeelster ook) is namelijk een zeer vrijgevochten meid die erg open is over seks, en de film daarom ook. Dat zal nogal wat mensen tegen de borst stuiten, maar vaak raken zij dan ook direct zo ‘verblind’ dat ze niet meer zien dat het eigenlijk een film is over een meisje dat seks gebruikt om een bepaald gemis te verdoezelen. Ik…

De Boekverfilming (1999)

Best een grote verrassing dat ik deze film ‘gewoon’ in m’n DVD-kast had staan en nog nooit gezien had. Deze tweede film van Eddie Terstall is namelijk een erg leuke zwarte ‘zedenkomedie’ over de Nederlandse/Amsterdamse filmwereld, en ik vraag me dan ook best hard af waarom ik ‘m niet in 1999 of 2000 zag, toen deze film net uit kwam. Nadja Hüpscher won overigens een Gouden Kalf voor beste actrice voor haar rol als één…

Lena (2011)

Ik ben zo’n enorme fan van Aanrijding in Moscou dat ik per ongeluk twee DVD’s van die film in m’n kast heb staan, dus je zult begrijpen hoe m’n verwachtingen in de weg konden zitten bij Van Rompaey’s nieuwste film Lena. En ook al wist ik dat deze film het over een compleet andere boeg zou gooien, ik had denk ik toch liever z’n debuutfilm voor een derde keer gekeken. Niet dat Lena een slechte…

Plan C (2012)

Ik ging gisteravond zonder enige voorkennis – buiten het zien van de hilarisch droogkomische trailer – naar Plan C. Als ik namelijk had geweten hoe persoonlijk deze film voor schrijver en regisseur Max Porcelijn was geweest, dan was ik er sowieso al anders ingestapt. Dan had ik namelijk zeker geweten dat die wat ongemakkelijk aanvoelende authenticiteit ‘echt’ was. Nu schoof ik het wat af op “misschien ligt deze humor mij net niet“, want de overige filmliefhebbers…

Kan door huid heen (2009)

Holy smokes, wat een verrassende ‘film’ was dit zeg… En ik typte “film” tussen enkele aanhalingstekens omdat Esther Rots met haar speelfilmdebuut laat zien dat Nederlandse films wel degelijk origineel kunnen zijn. Verwacht geen conventionele plotlijnen, maar een schets van Marieke (een geweldige Rifka Lodeizen), die na een heftige ervaring langzaam afglijdt in waanzin. En daar zijn we als kijker van heeeeeeeel dichtbij getuige van. Zo dichtbij zelfs, dat het meerdere keren ongemakkelijk wordt… Rots…