Uiteindelijk is Suicide Squad niet meer dan een super-hyper-zijverhaaltje in de grotere DC Comics Justice League-verhaallijn, gestart met het – en dit gaat mogelijk raar klinken – toch wat betere Batman v Superman: Dawn of Justice. Geschreven in slechts zes weken en met een extra montageronde door de makers van de hyper-trailer is Suicide Squad nogal een puinhoop, al zit er in de bonte verzameling karakters zeker wel wat potentie. Deze potentie wordt echter slechts af…
Naast het feit dat Fury op nogal grafische wijze laat zien dat oorlog gruwelijk is en enkel verliezers oplevert, valt de film vooral op doordat ie een stuk rustiger en minder heldhaftig is dan ik verwachtte. De rauwheid werkt zeker wel en de film maakt daardoor ook behoorlijk wat indruk, al miste ik wel iets van urgentie. Maar mogelijk is het wel een compliment dat ik bij zo’n grootste productie nog ‘serieus’ ga zoeken naar…
End of Watch is de deels indrukwekkende laatste toevoeging aan de ‘David Ayer meets the LAPD‘-wereld, en staat qua kwaliteit tussen aan de ene kant Training Day en aan de andere kant Dark Blue en Harsh Times in. Zeker vanwege het aanstekelijke samenspel tussen Jake Gyllenhaal en Michael Peña en de sterk neergezette sfeer een aanrader, maar ik vroeg me tot aan de laatste scène wel af waarom Ayer voor ’n soort found footage-aanpak heeft…