Hit Man (2023)

Ergens schaam ik me bijna dat ik vooraf ietsjes twijfelde bij deze film. “Linklater die een ogenschijnlijk simpel-vermakelijke rom-actie-com-thriller maakt?” was m’n overall feeling voorafgaand. Nu achteraf voel ik dus wat ‘schaamte’ (ik dramatiseer graag ja ;)), maar vooral ook één grote glimlach, want Hit Man (zie hoe deze beroepsnaam los van elkaar geschreven wordt, waardoor de betekenis óók anders kán zijn) combineert eigenlijk alles waarom ik als pre-tiener ooit van film ben gaan houden:…

Father of the Bride (2022)

“Chloe” en “Fineman”: de twee woorden die er in combinatie voor zorgden dat ik deze film überhaupt wilde zien. Als groot Saturday Night Live-fan volg ik haar namelijk op Instagram, en wat ik vermoedde bleek waar: het zijn vooral haar scènes waarin deze enorm zoetsappige film nét iets boven de bekende formule uitstijgt. Al doen Andy Garcia, Gloria – “Doe die conga!” – Estefan, Adria – Morbius – Arjona, Isabela – Sicario: Day of the…

Morbius (2022)

Ik denk dat vooral (en alleen?) Tom Hardy’s Venom blij is met deze laatste Marvel-film. Niet omdat het hoofdkarakter in Morbius zichzelf als grapje “Venom” noemt, maar doordat door deze vrij monsterlijke film Venom: Let There Be Carnage niet meer de slechtste Marvel-film is die ik ooit gezien heb. Misschien dat het casten van Tyrese – Fast & Furious – Gibson in de rol van FBI-agent wel al genoeg zegt? Of dat de bad guy uit…