Na het zien van de trailer stond ik niet direct keihard te springen om deze film te zien, maar boy was I wrong..! Ik vond A Monster Calls namelijk een prachtig verhaal vertellen over hoe het geloven in magie kan helpen om met pijn om te kunnen gaan. Nu vroeg ik me tijdens de film wel al af of kinderen de mooie boodschap van het verhaal wel al volledig kunnen begrijpen (dat bedoel ik letterlijk, aangezien…
De maker van onder andere Oldboy en Stoker komt nu met The Handmaiden (a.k.a. Ah-ga-ssi, een naam waar best grapjes over te maken zijn ja), een prachtige, ingewikkelde, lekkere en ook zeker spannende thriller over een Koreaans meisje, in dienst van een jonge en rijke Japanse meid. Maar waar eigenlijk geen van de hoofdrolspelers te vertrouwen is, heeft Chan-wook Park ook een film gemaakt die jou als kijker wat in verwarring zal brengen, en daarin…
Wat er precies mis is met Live by Night, Ben Afflecks vierde film die hij zelf geregisseerd heeft, vind ik nog wat lastig te duiden, maar het zit hem in een ietwat onbevredigend verhaal en een behoorlijke miscasting, namelijk die van Affleck zelf in de hoofdrol. In slechts één scène vond ik hem redelijk overtuigen als wel-of-niet wannabe gangster, terwijl het verhaal wel volgepropt lijkt met ‘grote’ thema’s als boetedoening, wraak en moraliteit in een amorele…
Ik zag Moonlight reeds voordat programma’s als DWDD hier ontzettend enthousiast over berichtten, maar tijdens items ook (een groot deel van) de trailer lieten zien, die ik vooraf niet gezien had. Hoe dat mijn beleving van deze prachtige film verhoogde zal ik verderop uitleggen, maar juist dit lijkt me een film die zonder enige voorkennis eigenlijk nóg beter, interessanter en zelfs effectiever zal zijn, verwacht ik. Dus eigenlijk wil ik enkel zeggen: “Vertrouw me en…
Allereerst, Hacksaw Ridge vertelt een werkelijk ongelooflijk verhaal, waarvan het meest opmerkelijke is dat het waargebeurd is. Alleen al om het heroïsme van de hoofdrolspeler is dit een must-see voor iedereen die van oorlogsdrama’s houdt. Ik typte daar bewust ook “oorlog”, want met Mel Gibson aan het roer mag je wel wat heftige gevechten, ontploffingen, afvliegende onderbenen en bebloede lichamen verwachten. Het jammere voor de film is echter dat er dit jaar wel wat betere…
The Founder schetst een vrij scherp beeld over moraliteit in onze vrijemarkteconomie, en stelt eigenlijk dat vooral nietsontziende mensen daarin makkelijker succesvol kunnen worden. Iets waar ik heel toevallig afgelopen week nog aardig verhit met iemand over sprak, en wat je bijna één op één over het succes van ene D. Trump kunt leggen. Alhoewel de achtergrond van Ray Kroc (een geweldig spelende Michael Keaton) veel minder luxueus was dan die van Trump, maar qua onderliggende…
Ik heb niet vaak een film gezien waarbij de trailer je zo goed op het verkeerde been zet, maar dat is ook het grootste ‘gevaar’ voor jouw filmbeleving: verwacht geen dikke vette actiefilm (zie ook de tags onder deze recensie), maar juist een verhaal met een mooi klein thema, gezet tegen een zeer grootse achtergrond. Ik begrijp nu dan ook wel waarom de eerste reacties wat minder waren, want deze deed me eerder een Duncan Jones’ Moon…
La La Land biedt ‘ouderwetse’ en af en toe zelfs wat surrealistische Hollywood-magie, die mij in elk geval zo betoverde dat ik tijdens de film al riep: “Laat die Oscarnominaties maar komen!“, maar die me naderhand ook wel liet voelen dat Eckart Tolle (van de boeken The Power of Now en A New Earth) mogelijk niet helemaal blij is met deze film. Regisseur/scenarist Damien – Whiplash – Chazelle gaat echter toch wel een stap dieper dan…
Tom – A Single Man – Fords nieuwste is een goed gemaakte arthouse-puzzelfilm met een topcast, waarin drie verhaallijnen (waarvan één ‘dubbel-fictief’) op zo’n manier door elkaar heen verweven zijn dat ik zelf ook weer ambitieuzer werd. Met een veelzijdige Amy – Arrival – Adams, een gekwetste en wraak nemende Jake – Demolition, Nightcrawler – Gyllenhaal, de altijd interessante Michael – Take Shelter – Shannon, een goed suave Armie – The Social Network – Hammer en een…
Een week na het zien van Layla M., Mijke – Joy – de Jongs nieuwste over een radicaliserend Amsterdams meisje, voelt ie nog steeds wat ongemakkelijk indrukwekkend aan. Ook zit er iets van trots doorheen, om meer dan één reden, maar het beste aan Layla M. is waarschijnlijk dat de makers van een film met zo’n controversieel onderwerp zelf geen mening aan je op willen dringen. En dat zorgt ervoor dat iets wat voor velen logischerwijs…
Derek – Blue Valentine, The Place Beyond the Pines – Cianfrance’s nieuwste begint als een prachtig romantisch drama, om over te gaan in prachtige menselijke dramatiek, waar de romantiek uiteindelijk nogal overschaduwd wordt door een dieper menselijk instinct. Net als het prachtig pijnlijke Blue Valentine en het intrigerende The Place Beyond the Pines biedt deze film ook een erg intelligente kijk in rauwe emoties die ons als mens vormen; emoties die juist niet altijd stroken…
Oliver Stone is scherper terug op het witte doek dan hij in jaren, mogelijk decennia, is geweest, want Snowden is in mijn ogen misschien wel de belangrijkste (politieke) en film in vele jaren, en daarnaast ook erg goed gemaakt. Na het zien van het Oscarwinnende Citizenfour vond ik al dat Edward Snowden die Nobelprijs voor de Vrede meer verdient dan Obama, maar doordat Stone hier een zeer rijk en genuanceerd beeld van Edward Snowden weet…