Patser (a.k.a. Gangsta – 2018)

Zo, was dat even een stevige mix van emoties en gedachtes, die door m’n hoofd en lijf schoten tijdens het zien van Adil & Bilalls derde film (na Black en Image). Allereerst complimenten voor een paar heel vette actiescènes en m’n verbazing dat ik bij zeker twee scènes best goed meeleefde. Daarnaast zat de primaire doelgroep keihard te genieten bij alle stoere oneliners, energiek snel geknipte actiescènes en vette auto’s en andere bling bling, terwijl ik…

Jumanji: Welcome to the Jungle (2017)

Met een lichte scepsis betrad ik de bioscoopzaal voor dit vervolg op de Robin Williams-‘klassieker’ uit 1995, maar het duurde slechts enkele seconden voordat ik er behoorlijk zin in kreeg. En na het letterlijk uitleggen van de aanwezigheid van een beschrijvende/uitleggerige game-scène was ik totaal om en genoot ik uiteindelijk bijna de volledige twee uur van deze heerlijke familiefilm. Want Jumanji: Welcome to the Jungle is namelijk dé familiefilm van 2017, wat mij betreft. Heerlijke…

Star Wars: The Last Jedi (2017)

Met een gedurfde ‘nieuwe’ regisseur is het mogelijk extra opmerkelijk hoe die ‘klassieke’ Star Wars-sfeer zo makkelijk gekopieerd lijkt, want Star Wars: The Last Jedi is een prachtig nieuw hoofdstuk in het ‘Star Wars Cinematic Universe‘. Daarin zit zowel een compliment als kritiek verborgen, want direct na afloop voelde ik wel waarom een collega schreef dat de film voelt als erg goed gemaakt huiswerk, waardoor de film er qua plot niet echt bovenuit springt. Aan…

Colossal (2016)

Nacho Vigalondo is niet alleen een regisseur met een geweldige naam, hij maakte ook een paar van de opvallendste science-fiction thriller-drama’s van het afgelopen decennium. Knap hoe hij vergezochte rariteiten zo weet te brengen dat de gevolgen daarvan toch logisch invoelbaar worden, en met Colossal spant ie op dat vlak de kroon. Plus dat het z’n eerste grote Amerikaanse productie is, met een verrassende Anne Hathaway en een opvallend rauwe Jason Sudeikis. En ja, om…

Thor: Ragnarok (2017)

Als je de maker van de geweldige vampier-mockumentary What We Do in the Shadows, het (onverwacht?) goede Hunt for the Wilderpeople en het hilarische Flight of the Concords de regie over een Marvel-superhelden-film geeft, dan krijg je dus inderdaad een ontzettend vermakelijke toevoeging aan minstens twee samensmeltende/samengesmolten franchises. Niet zo’n groots entertainment-spektakel als Guardians of the Galaxy, maar vooral vanwege de interactie tussen onze Noors-mythologische dondergod en die ongelooflijk groene reus biedt Thor: Ragnarok ruim…

Geostorm (2017)

Als je zin hebt in écht pure ‘Hollywood-MEUK’, ga dan Geostorm kijken. Maar dat is ook de enige reden om deze, in mijn ogen, slechtste film in jaren te kijken. Ik lachte de film een paar keer zo hard uit dat ik me bijna wilde verontschuldigen naar die enkele andere aanwezige in de IMAX-zaal van m’n lokale Pathé. En hoe langer de film duurde, hoe steviger ik m’n complotgedachte ging geloven dat er juist mogelijk klimaatsceptici…

American Made (2017)

Eigenlijk een best belangrijke film, omdat het toont hoe de CIA en de Amerikaanse overheid in de afgelopen eeuw de wereld hebben ge-/misvormd door foute regimes, kartels en andere schavuiten te steunen. Voornamelijk om het ‘communistische gevaar’ tegen te houden, maar mogelijk was dat ook ‘slechts’ een PR-vermomming van iets nóg platters: flinke winsten voor iets waar voormalig president Eisenhouwer zelf ooit voor waarschuwde: het almachtige military industrial complex. Nu is American Made toch ook vooral een…

Atomic Blonde (2017)

Okay, iedereen die in de jaren 80 van de vorige eeuw al oud genoeg was om naar muziek te luisteren moet deze actiefilm – met een bloody asskicking Charlize Theron – zo snel mogelijk gaan kijken. Al is de enige toegevoegde waarde van de IMAX-versie waarin ik ‘m zag dat de geweldige soundtrack (van David Bowie tot Peter Schilling (!!)) dan nóg harder staat. Daarnaast is Atomic Blonde uiteindelijk vooral een gruwelijk actierijk plotpuzzeltje van de…

War for the Planet of the Apes (2017)

“Ape-ocalypse Now” prijkt er in de openingsscène als graffiti ergens op de muur van een vervallen gebouw. En dat is niet de enige link tussen Matt Reeves’ War for the Planet of the Apes en Francis Ford Coppola’s klassieker, en ook niet de enige reden waarom deze zomerblockbuster/epische oorlogsfilm/westernachtige queeste zo ontzettend goed blijft hangen. Je voelt bijna dat Reeves ontzettend tevreden is met hoe hij ‘zijn’ franchise heeft weten te linken aan die 1968…

Valerian and the City of a Thousand Planets (2017)

Valerian and the City of a Thousand Planets is een overweldigend groots gemaakt 3D-spektakel dat bijna 200 miljoen euro gekost heeft (de duurste Franse productie ooit!), maar verhaaltechnisch ook een behoorlijk slechte film, helaas. Luc – Lucy, The Fifth Element – Besson tracht wat diepgang te veinzen door z’n acteurs wat oude wijsheden op te laten lezen, en daarin raakt ie een paar keer toch wel iets interessants. Nu vrees ik dat dat vooral projectie…

Dunkirk (2017)

Yes, Dunkirk is inderdaad een geweldig gemaakte oorlogsfilm die enorm veel indruk maakt, juist door het heroïsche zo ‘aards’ te houden. In combinatie met misschien wel de beste IMAX-cinematografie tot op heden (Hoyte van Hoytema’s eerste Oscarnominatie zal niet de enige zijn voor deze film, if you ask me) lijkt Christopher – Inception, Interstellar, The Dark Knight – Nolan het soms wat te ‘klinisch’ te houden, maar past dat niet perfect bij hoe je als mens…

Spider-Man: Homecoming (2017)

Of het nu de goed invoelbare motivatie van de bad guy was, de fijne ‘high school-dynamiek’, de naadloze inpassing in het Avengers-universum, het spel van Tom Holland of de hommage van de getalenteerde regisseur van Cop Car aan John Hughes-films als Ferris Bueller’s Day Off en The Breakfast Club; ik vond Spider-Man: Homecoming een erg fijne film, zeker in dit genre. De Amerikaanse ‘fanboys’, die naast me erg vaak maar ietwat overdreven hard in een deuk lagen,…