Der amerikanische Freund (1977)
Pojjojoj, wat een film..! En wat moet ik nog veel ‘ontdekken’ over deze film. Ben dus ook best blij dat ik de DVD laatst gewoon gekocht heb, zodat ik ‘m nog zeker vaker kan kijken.
Natuurlijk trekt het grote publiek deze film uit 1977 weer niet. Ook al speelt Dennis Hopper één van de hoofdrollen, naast Bruno Ganz, die de meesten (en ik tot afgelopen maandag) enkel kennen sinds z’n geweldige rol als Hitler in Der Untergang. Daarnaast komen er nog een aantal grote regisseurs uit vervlogen tijden (o.a. Sam – The Naked Kiss – Fuller en Nicholas – Rebel Without a Cause – Ray) in kleine bijrolletjes voorbij. Maar Der amerikanischer Freund is vooral een film met een flink aantal lagen waarvan ik er ook nog een aantal mag ontdekken en ‘plaatsen’.
Qua thematiek deed ie me ook wel wat denken aan Bertolucci’s The Dreamers, wat weer een film over de Franse Nouvelle Vague is, van een Italiaanse regisseur, die zelf weer bekend werd als één van de meesters van de Italiaanse ’tegenhanger’ van de Nouvelle Vague. Maar in Der amerikanischer Freund voel je ook wel degelijk die ondertoon dat het Amerikaanse culturele imperialisme de Europese samenleving bedriegt en/of bedreigt. In deze film mogelijk zelfs letterlijk, want het karakter dat Dennis Hopper speelt heeft ook dubieuze motivaties.
Als ik dan vertel dat dat karakter Tom Ripley heet, dan denk je mogelijk aan Matt Damon of John Malkovich, die dit karakter later inderdaad ook speelden (in respectievelijk The Talented Mr. Ripley en Ripley’s Game). En nog wat ‘namedropping’: vóór Der amerikanischer Freund speelde Alain Delon deze rol ook al in Plein soleil uit 1960.
Okay, ben je er nog? ;)
Het verhaal in het kort: Dennis Hopper is een handelaar in fake kunst, die hij in New York koopt en in Hamburg weer verkoopt (voel je de link naar Hollywood al?). In Hamburg raakt ie ‘bevriend’ met Jonathan Zimmermann (Bruno Ganz), een lijstenmaker met een ernstige bloedziekte (leukemie?). Als Ripley dan wordt gevraagd of hij iemand weet die een paar mensen om kan leggen, denkt hij al snel aan het uitbuiten van de situatie van Jonathan, die als lijstenmaker ook nooit verdacht zal worden van een misdaad die hij eigenlijk niet kán plegen.
En meer vertel ik niet over het verhaal…
Okay, ik kan m’n enthousiasme moeilijk aan de kant zetten, dus ik weet niet hoe ‘behulpzaam’ deze review zal zijn. Wat ik nog wel effe wil vermelden, is een hele vette link die ik ontdekte tussen deze film en Hoppers regiedebuut Easy Rider. Eenzelfde soort link die ik ontdekte tussen Pulp Fiction en Die Hard: With a Vengeance. Filmquiz anyone? ;)
Eigenlijk schaam ik me dat ik deze niet eerder zag, en als jij films serieus neemt, dan MOET jij deze ook zien!
Een van mijn favoriete films.Wenders geeft de dagelijkse mistroostigheid van de jaren 70 perfect weer.Details zoals het zicht op de haven in hamburg via de woonkamer jonathan, de kleding(de gele regenjas van daniel, het regenachtige straatbeeld(brd leuzen op de muur).Ook de muziek.
Waar is dat toch allemaal gebleven?
Het geldt ook voor himmel uber berlin.Gefilmd in 87 waarbij je het gevoel bekruipt alsof wenders wist dat berlijn niet lang nadien heel anders zou worden.