Dat de Amerikaanse reactie op de aanslagen van ‘9/11‘ qua schofterigheid niet veel onder deed aan die aanslagen zelf, daarover zijn al aardig wat zaken gelekt (denk aan Wikileaks) en/of documentaires en films gemaakt. Misschien dat dat de ‘urgentie’ van The Mauritanian wat verwaterd heeft, maar hierin wordt dus wel het waargebeurde verhaal verteld van Mohamedou Ould Slahi (een glansrol van Tahar – Un Prophète – Rahim), die zonder aanklacht (en bewijs) ruim veertien jaar…
Waarom ik uiteindelijk een beetje een naar gevoel bij Intouchables heb gekregen leg ik verderop uit, maar daardoor waren m’n verwachtingen voor de nieuwe film van regisseurs Olivier Nakache en Eric Toledano met wederom Omar Sy in de hoofdrol niet al te hooggespannen. Het verraste me dan ook dat Samba best rustig is en op de juiste momenten het drama breekt met goede rake grappen. Dus dat maakt het wat teleurstellend dat het drama helaas niet…
Het is vrij moeilijk om Un Prophète te kijken zónder torenhoge verwachtingen. Zeker als je ‘m bij de Plaza kijkt. Op de site staat een quote uit de Volkskrant: “De beste film van de laatste 10 jaar“, en de usher bij Plaza vertelde vooraf doodleuk dat de film hem wat deed denken aan The Godfather. Gelukkig was de film totaal anders dan ik vooraf dacht, en had deze film géén last van de hoge verwachtingen.…