Have a Good Trip: Adventures in Psychedelics (2020)

Ik denk dat de meest gedachte overpeinzing tijdens het filmen van het geweldige Have a Good Trip: Adventures in Psychedelics was: “Damn, mag ik dit wel zeggen van m’n PR-agent?” Deze Netflix-documentaire zit namelijk niet alleen vol met een ongelooflijke hoeveelheid acteurs, musici en andere sterren, maar de openheid waarmee ze over hun (voornamelijk) LSD-ervaringen spreken is zo niet nog ongelooflijker. Mijn conclusie na afloop: “Is alles wat je kunt leren over psychedelica zo enorm…

Office Christmas Party (2016)

Om even politiek incorrect te beginnen, volledig passend bij de film overigens: Office Christmas Party is een heerlijke kutfilm die me mijn zware verkoudheid makkelijk deed vergeten, maar waar ik ook bewust geen moment al te kritisch naar gekeken heb. Doe je dat wel, dan zal er zeker wel wat te zeuren zijn hoor, maar ik genoot hard van hoe Jason Bateman en Jennifer Aniston hun Horrible Bosses-‘chemistry’ herhaalden in een film van de regisseurs van The…

The Way Way Back (2013)

Om maar met de deur in huis te vallen: ik vind The Way Way Back de leukste film die ik tot nu toe heb gezien dit jaar. Weet daarbij wel dat “leuk” een combinatie van goed, lief en vermakelijk is, want de beste film van het jaar zal het niet worden. Maar het is een erg fijne feel-good-coming-of-age zomerkomedie, gemaakt door twee kerels die als acteur in de film te zien zijn en eerder met Alexander…

Pain & Gain (2013)

Voordat ik Pain & Gain had gezien hoorde ik iemand al heel dramatisch zeggen dat hij ervan baalde dat hij de twee uur die hij in deze film had gestoken nooit meer terug kon krijgen. Nu had ik na afloop van deze nieuwe van Michael Bay niet exact dezelfde gedachte, maar halverwege vroeg ik me wel af of ik niet beter weg kon lopen bij deze compleet lege en oppervlakkige film. Want Pain & Gain is…

Warm Bodies (2013)

Direct vanaf het leuke zelfspottende en verrassende begin verwachtte ik al dat deze film wel eens ’n stuk leuker zou gaan worden dan ik vooraf had gedacht, en ik kreeg behoorlijk gelijk. Dat ie van de maker van The Wackness en vooral 50/50 was wist ik vooraf niet, maar dat verklaart waarschijnlijk direct waarom deze eerste rom-com-zombiefilm sinds Shaun of the Dead zo’n fijn tempo heeft en gewoon een goede balans weet te vinden tussen spanning,…

Seeking a Friend for the End of the World (2012)

Seeking a Friend for the End of the World is zo’n offbeat rom-com die op sommige momenten erg mooi is, maar net niet dat heerlijke American indie-gevoel weet te halen dat bv. Juno en Little Miss Sunshine wel haalden. Toch vond ik het een erg fijn tussendoortje dat ergens een mix is tussen Perfect Sense en Lars von Triers Melancholia, maar merk ik nu ook dat ik maar beter niet kan vergelijken, want dáár was ik ook…

Cedar Rapids (2011)

Shit, dit is weer zo’n film waar ik steeds enthousiaster over word, hoe meer ik er over nadenk (en hoe vaker ik de trailer bekijk). Nu maar hopen dat ik klaar ben met m’n recensie voordat je verwachtingen echt sky high zijn. Want Cedar Rapids is leuk, maar vooral precies zo’n film die ik nodig had afgelopen zondagavond, na een redelijk druk en intens weekend… Ed Helms, bekend van z’n tandentrekkerij en gezichtstatoeage in The Hangover-films,…

Hot Tub Time Machine (2010)

De titel maakt exact duidelijk hoe serieus je deze komedie moet nemen. In combinatie met het feit dat John Cusack in vrijwel geen slechte film te bekennen is en de film geregisseerd is door de schrijver van High Fidelity en Grosse Pointe Blank zou je verwachting misschien wat té hoog kunnen worden, maar genietbaar is Hot Tub Time Machine zeer zeker. Eigenlijk is het zo’n heerlijke foute komedie die ze op 3FM een ‘guilty pleasure’…