Till (2022)

Allereerst: Till is een behoorlijke must-see voor iedereen die nog nooit van de naam “Emmett Till” heeft gehoord. Ik kende z’n naam al een stuk langer, maar wist niet veel over de verschrikkingen die hem zijn overkomen. Wat ik wel wist, is dat z’n naam veelvuldig werd gebezigd als het over raciale schofterigheid ging, als in: dat zijn dood een heftig negatieve mijlpaal in de ‘recente’ Amerikaanse geschiedenis was, dat bleek wel rondom berichtgevingen over…

The Devil All the Time (2020)

Mogelijk niet zo verwonderlijk, dat een Netflix-film mogelijk beter een Netflix-serie was geweest, want ik zie dat medium toch nog altijd meer als ’tv’ dan als ‘film’, to be honest. Maar The Devil All the Time voelde een beetje als misschien wel twee True Detective-achtige seizoenen in één 140 minuten-film gepropt, waarbij het gehele verhaal zich ook nog eens over meerdere decennia uitspreidt. Dat is overigens zeker niet enkel negatief bedoeld, want deze film van…

Swallow (2019)

De volgende in het rijtje ‘uitdagende films’ die me de laatste tijd nogal aantrekken – zie Valley of the Gods en Zeroville – is Swallow, een body-horror-drama over een trophy wife in een succesvolle, traditionele Amerikaanse ondernemersfamilie. Maar ook een slow burner, die echter vrij snel laat voelen dat de film ‘meer’ wil zeggen dan wat je te zien krijgt. Want door de opvallende geluidsmix en de gedweeë manier waarop het hoofdkarakter zich wat poëtisch ‘laat…

The Magnificent Seven (2016)

Voor een hedendaagse remake van de klassiekers The Magnificent Seven en Seven Samurai (Kurosawa’s origineel waarop John Sturges’ remake uit 1960 gebaseerd is) biedt deze van Antoine – Training Day – Fuqua best wat aardige momenten en een paar goede scènes, die het hedendaagse bioscooppubliek waarschijnlijk zeker zullen behagen. Maar deze film, met een goede Denzel in de hoofdrol, bijgestaan door een mooie multi-culti-ratjetoe aan acteurs, toont vooral ook waarom die epische klassiekers minstens drie uur…

The Equalizer (2014)

Allereerst: ik ging compleet ‘blank‘ deze film in. Geen trailer gezien, geen herinneringen aan die jaren 80-serie waarop ie gebaseerd is, en halverwege een lichte griep en dus in de stemming voor iets zeer makkelijks. Drie redenen die er zeker toe bijdroegen dat ik behoorlijk kon genieten van deze af en toe wel wat onevenwichtige actiethriller over een man met een ogenschijnlijk duister verleden die uiteindelijk toch nog op zoek gaat naar iets van redding…