Jumanji: Welcome to the Jungle (2017)
Met een lichte scepsis betrad ik de bioscoopzaal voor dit vervolg op de Robin Williams-‘klassieker’ uit 1995, maar het duurde slechts enkele seconden voordat ik er behoorlijk zin in kreeg. En na het letterlijk uitleggen van de aanwezigheid van een beschrijvende/uitleggerige game-scène was ik totaal om en genoot ik uiteindelijk bijna de volledige twee uur van deze heerlijke familiefilm.
Want Jumanji: Welcome to the Jungle is namelijk dé familiefilm van 2017, wat mij betreft. Heerlijke humor, goede actie, een paar keiharde en onverwachte sterfgevallen (mogelijk dat dat wat heftig is voor de kleinsten), twee of drie perfect gecaste acteurs (vooral Jack Black en Kevin Hart) en een mooi verpakt coming-of-age verhaal met archetypische Amerikaanse rolmodellen…
Het verhaal
Een jaar nadat het Jumanji-spel in 1995 in een rivier werd gegooid, vindt de vader van Alex (Nick – zonder z’n broers – Jonas) die voor fans beroemde doos en geeft deze aan z’n zoon. Die is echter drukker met videogames, maar als ’s nachts de doos begint te rommelen en het bord ineens is veranderd in een video-cartridge, besluit ie het toch te gaan spelen. Hij wordt direct het spel ingezogen, en dan springen we vrij snel 20 jaar vooruit in de tijd naar 2016. Vier kids met redelijk verschillende achtergronden moeten allen nablijven, en dan vinden ze het helemaal verstofte spel liggen in het schoolmagazijn. Natuurlijk moeten ze dan wel gaan spelen, en voordat ze het weten overkomt Fridge (Ser’Darius – Star Trek: Into Darkness – Blain), Spencer (Alex – Patriot’s Day, The Sitter -Wolff), Bethany (Madison Iseman) en Martha (Morgan – Remember Me, Wonderstruck – Turner) hetzelfde als wat Alex eerder overkwam: ze worden de wondere wereld van Jumanji ingezogen.
Vanaf het moment dat ze aan het spelen raken worden de rollen echter overgenomen door Kevin Hart (als Fridge), Dwayne Johnson (Spencer), Jack Black (Bethany!!) en Karen – Guardians of the Galaxy – Gillan (Martha). En dan wordt er dus heerlijk door de vierde (of drie-en-een-halfde?) muur gebroken, als er zelfbewust-to-the-max gereageerd wordt op een rare scène, wat vrij snel zo’n beschrijvende video blijkt die je in games tegenkomt, waarin het spel wat uitgelegd wordt. Meestal een enorme dooddoener, als een filmmaker die vierde muur moet breken, maar hier is het letterlijk functioneel en zo gedaan, dat ik dus helemaal om was op dit moment.
Vanaf dan wordt het ook een bij vlagen best lompe maar ook vaak hilarische actiekomedie, waarin het spelelement zit in het terugplaatsen van een grote groene smaragd op z’n oorspronkelijke plek, ooit door villain Van Pelt (Bobby Cannavale!) gestolen en daarmee heel Jumanji in z’n greep houdend. Maar lukt het onze helden om – voordat hun drie levens op zijn – de smaragd terug te plaatsen, terwijl ze onderweg ook nog goed wat leren over hoe om te gaan met verlegenheid, arrogantie, opgroeien en het hebben van een penis…
Cast & crew
Ja, daar zit veel humor in, in hoe Jack Black de white priviliged beauty babe Bethany neerzet. Ik zou niet weten welke acteur zó ‘breed’ kan tanken uit z’n repertoire aan capaciteiten dat hij deze rol beter neer had kunnen zetten. Bij een meer standaard aantrekkelijke acteur was het een trucje geworden, en bij veel andere acteurs waarschijnlijk te flauw. Black is echter de koning van dat randje waarop het wel of niet te flauw wordt, en dat pakt hier ontzettend fijn uit. Daarnaast is Kevin Hart ook geweldig, vooral omdat hij van een grote zwarte man verandert in een klein zwart mannetje, die fysiek ineens overstemd wordt door de nerderige Spencer, die in het lichaam van Johnson ineens dé topavonturier blijkt. Ik kan me bijna niet voorstellen dat het script al volledig vaststond toen Hart, Johnson en Black bij het project betrokken werden, want de rollen lijken echt 100% op hun lijven te zijn geschreven.
Het film is overigens geregisseerd door Jake Kasdan, die eerder onder andere al Orange County en Bad Teacher maakte. Het verhaal is geschreven door het schrijversduo achter Spider-Man: Homecoming, The LEGO Batman Movie en ook een paar ‘upcoming‘ Marvel-films; Scott Rosenberg, die met Gone in Sixty Seconds, High Fidelity, Con Air, Beautiful Girls en Things to Do in Denver When You’re Dead al een hele carrière achter de rug heeft, en nu – samen met de vierde scenarist Jeff Pinkner – aan het Venom-script heeft gewerkt. Pinkner zelf werkte eerder mee aan The Dark Tower, The 5th Wave en The Amazing Spider-Man 2, dus voor hem was het fijn om nu eens wél aan een succesvolle en/of goede film te werken…
Final credits
Ja, veel inhoudelijks heb ik hierboven niet getypt. Iets wat een film als deze ook niet nodig heeft, want waarschijnlijk zal een over-analyse mij ook een stuk kritischer maken. Nu wilde ik dat niet, juist omdat de film gewoon werkt, ook al worden er wat andere regels gehanteerd dan in het origineel (volgens de regels van dit vervolg zou Robin Williams nooit in het origineel hebben kunnen zitten (zie Alex’ leeftijdsgroei in dit vervolg)). Daarbij bevat de film een leuke cameo, die een goede filmquizvraag op zou kunnen leveren, want die acteur zit namelijk ook in één van de hierboven genamedropte films…
Nogmaals: familiefilm van het jaar, en misschien wel ideaal om tijdens de feestdagen in de bioscoop te gaan zien.