Identity Thief (2013)

Voorafgaand aan deze komedie had ik nogal wat negatieve berichten gehoord, en die 5,7 op IMDb voorspelde ook al weinig goeds. Mijn lage verwachtingen zullen er dan waarschijnlijk ook voor gezorgd hebben dat ik m’n kritische blik al vrij snel losliet en daardoor juist meer genoot van deze road trip dan vrijwel iedereen om mij heen. Desalniettemin zag ik ook wel dat er zoveel zaken niet uit de verf komen, waardoor ik het gevoel kreeg dat het script iets te snel groen licht heeft gekregen, want zeker van de regisseur van Horrible Bosses verwacht je wel iets meer.
Jammer dat hij er geen tragikomedie van heeft weten (of durven?) te maken…

Het verhaal
Sandy Bigelow Patterson (Jason Bateman) zal als jochie best veel gepest zijn met zo’n naam, en mogelijk is dat de reden dat hij ’n wat suffe accountant is geworden die z’n kop het liefste niet boven het maaiveld uitsteekt. Toch heeft hij het aardig voor elkaar met z’n zwangere vrouw (Amanda Peet) en z’n twee dochters, al is z’n baas (Jon Favreau) wel ’n enorme klootzak. Maar dat is niets vergeleken bij de vrouw die zijn identiteit steelt en daarna met nep creditcards alle rekeningen van Sandy plundert. Als hij dan ook nog gearresteerd wordt voor iets wat gebeurd is in Florida, terwijl hij al jaren Denver niet heeft verlaten, dan heeft ie wel door wat er aan de hand is. De politie kan echter weinig doen, of in elk geval niet snel genoeg, en met eindelijk ’n goedbetaalde baan in het vooruitzicht moet hij z’n zaakjes zelf maar zien te regelen. Hop, in het vliegtuig naar Florida en de nep-Sandy overhalen om mee te gaan naar Florida om hem uit de brand te helpen…

En inderdaad: daar neemt het verhaal een veel te grote en ongeloofwaardige stap, want waarom zou ’n crimineel meegaan om iemand ’n dienst te bewijzen? Al was dat zojuist wel de reden dat ik bijna wilde typen dat het verhaal net niet zo voorspelbaar is als je denkt, maar eigenlijk komt dat enkel door dit soort nogal vergezochte elementen. En dan is de afwikkeling van het verhaal ook nog aardig onbevredigend.

Force of nature
Na Bridesmaids en This is 40 wist ik al hoe getalenteerd Melissa McCarthy is. Ik zag haar bij Saturday Night Live laatst ook aardig wat grappen maken over haar eigen postuur en de gevolgen daarvan voor haar fysieke mogelijkheden, dus ik snap de kritiek niet helemaal dat er in deze film teveel grappen gemaakt zouden worden over haar gewicht en stevigheid. Zou dat komen doordat in Amerika waarschijnlijk de helft van het bioscooppubliek net zo stevig, zo niet nog steviger is, en dat ze daar niet al teveel op gewezen willen worden? Al wordt het probleem van overgewicht overigens nergens serieus behandeld, wat misschien wel jammer is.

Identity Thief: probeer het nou niet op fysieke inspanning te winnen..!

Drama
En daar raak ik waarschijnlijk het grootste probleem van deze film: ik denk dat ie beter had gewerkt als tragikomedie, dus met ’n betere mix van komedie én drama. De film bevat namelijk ’n aantal elementen die naar ‘mooi’ drama hinten (identiteitdiefstal zelf, het feit dat Sandy wat aan z’n assertiviteit moet doen, de economische malaise waar veel middleclass Amerikanen in zitten, obesitas, het zoeken naar liefde, et cetera), maar daarvan wordt nergens ook maar iets van uitgediept. En daardoor blijven er eigenlijk alleen maar wat flauwe grappen over, waar ik overigens ’n paar keer best hard om heb moeten lachen hoor, maar het grootste deel van de humor werkt gewoon niet omdat je niet meevoelt met de karakters…

Final credits
Waarschijnlijk ligt het probleem van Identity Thief bij de onervarenheid van schrijvers Jerry Eeten en Craig Mazin, waarvan eigenlijk alleen Mazin ‘ervaring’ heeft, o.a. met Scary Movie 3 en 4 en The Hangover Part II en III (waarbij ik hoop dat het derde deel niet wéér ’n herhaling van het eerste verhaal is geworden). Hier weten ze van een best leuke/interessante premisse echt veel te weinig te maken. Mogelijk dat ie met ’n kratje bier achter de kiezen of ’n hele stevige joint wél echt leuk is, maar als je fit bent zie je te duidelijk waar het allemaal mis gaat…
Daarnaast was Gordons eerdere Horrible Bosses dus veel leuker, speelt Jason Bateman zo’n rol echt met vier vingers in de neus en is het vooral jammer voor Melissa McCarthy dat de film niet werkt, want ze toont wederom aan over ontzettend veel komisch talent (en timing) te beschikken.
Okay, zal ik dan eindigen met iets verrassends..?
Diana (zoals McCarthy’s karakter in het echt blijkt te heten) wordt ook nog achterna gezeten door ’n premiejager (Robert – Gangster Squad, Terminator 2 – Patrick) en twee criminelen, en één van die criminelen wordt gespeeld door rapper T.I. (de ander door de fijne Genesis – The Last Stand – Rodriguez, btw). En ik me maar afvragen waar ik zijn naam van herkende. Blijkt hij mee te werken aan die nieuwe hit van Robin Thicke, die je waarschijnlijk vooral kent van die geweldige videoclip, die zelfs op YouTube verboden is (inderdaad: het nummer heet Blurred Lines, en voor de video: zie Vevo).
Da’s toch ’n mooi positief einde, niet..?

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt2024432

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *