Ondanks dat ik vooraf twee foutieve aannames deed – dat zowel Peter Dinklage als Jason Schwartzman ook in de ‘originele’ Hunger Games-films zaten (waarop dit dus een prequel is), waardoor ik dus foutief dacht dat ons ‘hoofdstelletje’ misschien wel eens voor bekend nageslacht zouden zorgen – vond ik vooral Coriolanus Snows ‘reis’ van protagonist naar z’n eigen antagonist beter dan ik vooraf durfde hopen. Waardoor ik dus aardig goed in het verhaal zat, dat na…
Heb lichtelijk het gevoel dat de belangrijkste (en mogelijk ‘enige’?) reden voor de studio om The Marvels te maken die tijdens-de-credits-scène na afloop is, want een dag later voelt deze film vooral als een ‘opvulfilm’, waarin een paar stukjes informatie wordt geboden om gaten in eerdere films te dichten/verklaren. Maar door die scène halverwege de aftiteling wordt er ineens een eerder bij velen onmogelijk geachte ‘koppeling’ gelegd, waar in eerdere Marvel-films natuurlijk allang naar gehint…
Hoe meer je naderhand over deze film nadenkt, hoe duidelijker je ziet dat er een meesterregisseur aan het roer stond. Maar wat voor jou mogelijk net zo, zo niet véél belangrijker kan zijn: The Killer is gewoon een vette en meeslepende actiethriller, gebaseerd op een Franse comic uit de jaren 90, waardoor alles ook een beetje ‘ouderwets cool mysterieus’ aanvoelt. Tekenend zijn de archetypische karakternamen, die mede tonen dat het minder om de specifieke personen…
Mocht je willen weten hoe groot het belang van goede regie voor het maken van film is, dan toont dit vierde deel in de Expendables-franchise exact wat slechte regie kan veroorzaken. Holy F#$@, wat is dit een tenenkrommend slechte film zeg! Ik dacht nog even: “Zouden de makers het expres doen, omdat ze iets camp-achtigs of absurdistisch willen maken?“, maar volgens mij is het bijna onmogelijk om dit bewust te doen. En dan moet je…
Hmmmm, toch niet echt wat ik ervan verwachtte. Maar waar dat grotendeels ook mijn eigen ‘schuld’ is, bracht Gareth – Rogue One – Edwards’ The Creator ook niet echt wat ik ervan hoopte. Ik hoopte namelijk op de interessantste sci-fi van het jaar, maar The Creator lijkt vooral een 300-miljoen-kostende versie van Edwards geweldige debuutfilm Monsters. Wel met totaal andere ‘monsters’ dan die vooral onzichtbare aliens in Mexico, maar met een kunstmatige intelligentie, gezet als…
Ja, Gran Turismo is een lange commercial voor de gelijknamige PlayStation-simulator (“It’s NOT a game..!“), en ja, het is ook een strakke actiefilm volgens een bekend stramien, maar dat stramien schijnt dus wel op een waargebeurd verhaal gebaseerd te zijn, waardoor de film ook een Air-, of misschien beter: een Tetris-vibe meekrijgt. Lichtjes dan, en voldoende Amerikaans aangezet drama om je vrij opzichtig mee te trekken (en gedeeltelijk mee te krijgen, mijnerzijds althans) in het…
Yes..!! Aan de ene kant biedt Barbie meer dan voldoende voor al die in het roze geklede (voornamelijk) meiden die bij de voorpremière aanwezig waren. Aan de andere kant bevestigt maker Greta – Lady Bird, Little Women, Frances Ha – Gerwig natuurlijk wat iedere serieuze filmliefhebber al verwachtte: dit is echt zóveel meer dan een ‘roze guilty pleasure‘. Waardoor er ook wat ‘in-het-roze-geklede-dames’ na afloop aardig beduusd stonden na te praten. Want ondanks dat de…
Eén van de vetste dingen aan deze top-franchise is hoe enorm actueel de thematiek is in een film die volgens mij toch best wat jaren heeft gekost om te maken. Met andere woorden: de schrijvers waren jaren geleden al goed scherp én minutieus geïnformeerd over wat kunstmatige intelligentie voor gevaar op zou kúnnen leveren. Al stond ik een dag later ook versteld van hoe vooruitziend Dick Maas in 1983 al was met De Lift (waarin…
Oooh, en dan hoor je net van te voren dat de film is geregisseerd door de man die van Logan één van de beste superheldendrama’s van de laatste decennia maakte, terwijl je – door de vele niet-goede reacties die je over deze film hoorde – je verwachtingen eigenlijk al tot bijna nul had teruggeschroefd. Maar helaas, de film was nog niet afgelopen, of ik was best veel alweer aan het vergeten. Terwijl de film echt…
Vier dagen na het zien van deze DC-versie van Marvels Spider–Verse-animaties glimlach ik vooral nog om de leuke inside jokes die erin zitten, en die waarschijnlijk enkel leuk zijn voor filmnerds als ik. Want ja, er zitten best een paar gave tijdreis-/multiverse-vondsten in het scenario, maar daarvan zaten de meeste al (en veelal ‘beter’) in die twee Spidey-films. Waardoor ik dus wederom concludeer dat DC een beetje de Aldi-versie lijkt van Marvels Albert Heijn. Al moest…
Technisch en esthetisch gezien is Spider-Man: Across the Spider-Verse mogelijk nóg creatiever dan het ontzettend verrassende, ambitieuze en Oscar-winnende Spider-Man: Into the Spider-Verse. Met een ontiegelijk aantal grote namen in de (voice-)cast ook zeker een geweldig feest der herkenning, en een ‘diepere’ laag in het verhaal deed me zelfs heel kort aan Lynch’ Twin Peaks denken (mega-compliment wat mij betreft ja). Maar wat me wel tegenstond: ik wist vooraf niet hoe opzichtig het verhaal à…
Tarantino & Avary’s podcast The Video Archives is een heerlijke bron van vette filmtips, zoals deze western uit 1972. Met hoofdrollen voor een cynisch-realistische Burt Lancaster en een jonge lieutenant die je zo’n 30 jaar later als senator voorbij zag komen in de eerste X-Men film (die zo fel vóór mutantenwetten was, dat J-Law hem even moest aanpakken van Magneto?). Al verwijst de titel op die nogal mysterieus-mythische ‘American indian‘, die zeker behoorlijk whitewash‘erig grof…