Spider-Man: Far from Home is de eerste Marvel-film nadat de Avengers dus eigenlijk hun eindstrijd hebben geleverd tegen Thanos (zie Avengers: Endgame), waardoor deze film primair gemaakt lijkt/leek om de commerciële potentie van Marvel nieuw leven in te blazen. Die wat cynische houding hield ik de hele film in m’n achterhoofd, totdat een tijdens-de-credits-scène toonde dat deze film ook een heel ander doel had. Mogelijk begrijp je hier nu nog niets van (wees gerust: hieronder…
Yes, Avengers: Endgame biedt een zeer goed tot geweldig einde van een reis die in totaal 22 films duurde..! Waar ik normaliter best kritisch ben op zulke commerciële franchises, heeft het Marvel Cinematic Universe mij vrijwel geen enkele keer teleurgesteld. Al vielen mij twee trailers voorafgaand aan deze epische afsluiter wel om verschillende redenen op. Eén toonde namelijk een karakter dat in Infinity War verpulverd werd, wat mijn chronologie-logica wat uitdaagde. En de andere trailer…
Tom Cruise is terug in een rol die aardig op z’n lijf geschreven is: die van de zelfbewuste actieheld met het hart op de juiste plaats. En inderdaad, de Jack Reacher-verhalen van Lee Child (dit is de tweede film gebaseerd op zijn boeken, na het origineel uit 2012) hanteren de in Westerns vaak gebruikte formule van de held die vrij belangeloos opkomt voor ‘het goede’. En dit tweede deel, nu geregisseerd door Edward – Glory, Blood…
Joss Whedon weet van deze tweede Avengers-film wederom een geweldig spektakel te maken, dat volgens mij wel iets meer over-the-top gaat dan de tussen de twee films uitgezonden TV-serie Marvel’s Agents of S.H.I.E.L.D., waardoor ik even moest wennen. Daarnaast raakt Whedon inzake kunstmatige intelligentie zeker niet de diepere snaren die Alex Garland in Ex Machina (recensie volgt snel) interessanter bespeelt, maar dat er überhaupt iets interessants in zo’n blockbuster zit is allang meegenomen natuurlijk. Plus dat…
Delivery Man is een remake van de Canadese film Starbuck uit 2011, maar dan wel uitgevoerd door dezelfde regisseur. Mogelijk deels vanwege het feit dat ik dat origineel niet gezien heb en ik Vince Vaughns stap van schreeuwerige komedie-acteur naar iets serieuzer (met nadruk op “iets”) wel waardeer, genoot ik behoorlijk van deze film over een ogenschijnlijke loser die de biologische vader blijkt te zijn van 533 kinderen. En hoe ‘makkelijk’ dat gegeven ook is, op…