“David Lynch presents a Werner Herzog film“… Need I say more? Nou, in m’n lijstje ‘lastig te recenseren films’ komt My Son, My Son, What Have Ye Done toch aardig hoog de top 5 binnen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik er afgelopen maandagavond niet echt in kwam, maar de film intrigeerde me wel, zeker ook omdat ik nogal fan ben van bovengenoemde heren, en ze me eigenlijk nog nooit hebben teleurgesteld. En ook al…
Waar The Invention of Lying uiteindelijk een teleurstelling bleek, daar verraste Ricky Gervais me met Cemetery Junction wel positief. Want het is niet alleen een best leuke komedie, maar er zit ook genoeg drama in om ‘m serieus te nemen. Zou het komen doordat regisseur Gervais zichzelf hier ondergeschikt maakt aan ’t verhaal…? Waar hij in The Invention of Lying ook nog de hoofdrol op zich nam, heeft ie hier een nogal racistische bijrol, die…
Ik vind het één van de mooiste dingen bij het kijken van een film, dat de film eindigt op het moment dat ik denk: “Ja, zouden ze hem nu durven laten eindigen?” Bij Nord was dat het geval, en dat is dit jaar nog geen vijf keer gebeurd, denk ik. En de ondertitel: “an anti-depressive off-road movie” beschrijft de film ook nog eens interessant… Nord gaat over Jomar, een nogal ‘down-on-his-luck‘ beheerder van een skistationnetje…
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik kan nog maar een paar vrienden noemen die géén Facebook-account hebben. Ik kan waarschijnlijk meer mensen noemen die ik door Facebook juist heb leren kennen, en misschien zelfs voorzichtig ‘vrienden’ mag noemen. Dat social media een enorme invloed op ons leven hebben hoef ik niemand meer uit te leggen, maar waarschijnlijk weten we over 10 jaar pas hoe groot die impact écht is geweest. En…
Na Gone Baby Gone toont Ben Affleck weer een interessante regisseur te zijn met The Town. In deze goedgemaakte bankoverval-thriller laat ie vooral zien dat die eerste film geen ‘lucky shot’ was, ook al heb ik wel m’n aanmerkingen hoor… Weet je, als The Town een Braziliaanse, Belgische, Canadese of Franse film zou zijn, dan zou iedereen hem ongelooflijk geweldig vinden. Dat dacht ik in elk geval na afloop van de sneak. Omdat het echter…
Allereerst: Yo, también is een mooie oprechte en respectvolle film over een man met Down syndroom, die ook wil genieten van het leven, de liefde, intimiteit, en alle andere dingen die door ‘normale’ mensen ‘for granted‘ worden genomen. Maar het zijn de ‘normale’ mensen die hun die dingen vaak ontzeggen, want veel mensen zien alleen de gevaren. Maar heeft niet iedereen recht op een menswaardig leven? Natuurlijk zul je hier positief op antwoorden. En moet…
Bill Hicks is mogelijk dé persoon die de meeste invloed op mijn leven heeft gehad, buiten m’n familie en beste vrienden om dan. Misschien klinkt dat wat groots, maar ik ken niemand die scherper de schaduwkanten van onze samenleving wist te verwoorden dan William Melvin Hicks uit Texas. Toen ik vorige week hoorde dat er een documentaire over zijn leven was gemaakt, moest ik ‘m dan ook meteen zien. Een halve dag later was ’t…
Afgelopen dinsdag was er dus schijnbaar een film in de sneak die Pathé helemaal niet wil gaan draaien, omdat ze bang zijn dat Nederlandse films het niet goed zouden doen. Beetje raar, en ook jammer, want Schemer valt in elk geval behoorlijk op in het rijtje Nederlandse films van de afgelopen jaren. En dat is grotendeels positief bedoeld… Schemer vertelt het verhaal over de moord op Maja Braderic in de buurt van Nijmegen in 2003.…
Check de filmposter hieronder en zie aan de Colin Firths blik direct dat deze film in potentie gewoon naast bijvoorbeeld Far From Heaven kan staan, als in: een film over een bekrompener wereld waar onze hoofdpersoon niet openlijk zichzelf kan zijn. Julianne Moore is dus niet de enige overeenkomst met die film. Die potentie wordt overigens volledig ingelost, want misschien vond ik A Single Man nog wel beter… Maar inderdaad: waarom vergelijken? A Single Man…
Door de recensie in NL40 was ik nóg meer geïnteresseerd in de nieuwste van Gaspar – Irreversible – Noé, want die noemde deze film “knap geschoten, pretentieuze bagger“. Nu vind ik “bagger” wat Wildersiaans, maar ook niet echt juist. Toch vond ik Enter the Void ook behoorlijk tegenvallen, ook al is het één visueel spektakel… De film vertelt over Oscar, een Amerikaanse (?) jongen die in Tokyo woont, maar daar vooral de touwtjes aan elkaar…
Eén van m’n grootste angsten, die ik meestal gelukkig toe kan schrijven aan m’n niet-geringe fantasie, ontstaat als ik me voorstel wat er gebeurt als de poep tegen de spreekwoordelijke ventilator knalt en er dan bv. geen geld meer uit de pinautomaten komt, en je ook bij de supermarkt niet meer kunt afrekenen als je geen cash hebt. Ik stel me dan voor hoe snel onze ‘beschaving’ dan ineenstort. En geloof me (of met me…
Yes yes yes, ik vond The American een erg goede film, en zeker een stuk beter dan Anton Corbijns eerdere Control. Die was vooral gruwelijk mogelijk gefilmd, maar schoot als verhaal in mijn ogen behoorlijk mis. The American is een stuk meer ‘meticulous’ (wat is het NLse woord?), bevat geen shot teveel en zit perfect in elkaar… Heel misschien iets té perfect. Allereerst: The American draait als PAC-film bij Pathé. En terecht, want deze film…