Hesher (2010)

Gelukkig, na drie mindere films had ik zoiets wel weer nodig, damn!
Joseph Gordon-Levitt toont in Hesher wederom dat hij Ben Fosters plek naast Ryan Gosling heeft ingenomen als ‘beste jonge acteurs’. Een film over een soort lompe hardrock ‘engel’ die een gezin komt ‘helpen’ om te gaan met verlies en om (weer) te leren het leven in eigen handen te nemen. En ook al is de film redelijk all over the place, door dit intrigerende gegeven, gecombineerd met een aantal leuke verrassingen en vondsten, zijn alle uitspattingen zeker niet misplaatst. En hoe vaak hoor je Metallica op de soundtrack van een film..?

De film is geregisseerd en geschreven door de Australiër Spencer Susser. Bij het schrijven werd hij geholpen door David Michôd, die afgelopen jaar ook al zo verraste met Animal Kingdom. Susser heeft echter de overstap naar Amerika gemaakt, waardoor Hesher zo’n heerlijke American indie-uitstraling heeft. Genoeg tragiek om echt goed mee te leven met de karakters, maar wel met een quirkiness die een film soms kan doen ontsporen. Maar als het wel werkt, dan ontstaat er ook iets interessants. En dat laatste gebeurt hier ook.

Het verhaal: T.J. en z’n vader (Rainn – Super, The Office US – Wilson) zijn verwoest door de dood van hun moeder/vrouw. Omdat pa niets meer doet dan pillen slikken en zich van z’n bed naar de bank slepen en weer terug zijn ze bij oma (een mooie rol van Piper – Twin Peaks – Laurie) ingetrokken. T.J. wordt op school gepest door zo’n irritante bully, en als hij wederom, vanuit pijnlijk onvermogen om om te gaan met het verdriet, ruzie krijgt met z’n vader, pakt ie z’n crossfiets en gaat ie z’n emoties van zich af fietsen. Op een bouwterrein slaat hij flink over de kop, waarna hij in z’n woede een steen door een ruit van een huis in aanbouw gooit, niet wetende dat hij daarmee de rust van Hesher verstoort. Google het woord “Hesher”, en je zult stuiten op een type dat door Joseph Gordon-Levitt vrijwel perfect wordt neergezet: een langharige hardrocker met schijt aan de wereld en aan iedereen. En daarmee toont Gordon-Levitt dus wederom z’n grote bereik (voor een korte opsomming, zie m’n recensie van 50/50), want hij is volledig geloofwaardig als lompe rocker die even het leven van T.J. en z’n familie op stelten komt zetten (of heeft hij andere bedoelingen..?).

T.J. is een jaar of elf, twaalf (?) en heeft maar één doel: de auto waarin z’n moeder is overleden redden van de sloop. Helaas wordt de sloop beheerd door de vader van eerdergenoemde bully, en als hij weer bijna in elkaar geslagen wordt, wordt hij gered door kassière Nicole, verrassend een rol van Natalie Portman. Ze brengt hem naar huis, en al snel ontstaat er een driehoeksverhouding tussen T.J., Hesher en Nicole. En hier stopt m’n inhoudelijke bespreking…

Zoals je al gemerkt hebt: ik heb hard genoten van Hesher. De film durft tenminste iets, en Gordon-Levitt zet Hesher geweldig neer. Het jochie dat hier erg goed T.J. speelt (Devin Brochu) speelde ook al in Rubber en In The Valley of Elah, dus van hem gaan we ook nog wel meer horen. Natalie Portman deed deze film gewoon ‘even’ tussen Brothers en Black Swan in en toont een mooie kwetsbaarheid. Een rol die tien jaar geleden zeker naar Winona Ryder zou zijn gegaan. Ook Rainn Wilson verraste, maar ik wist van Super al dat hij meer kon spelen dan enkel die sukkel uit The Office US. En ik was erg blij om Piper Laurie weer eens te zien.

Het geloofwaardige acteerwerk in een vrij ongewoon verhaal toont vooral ook de regiekwaliteiten van Susser. En toen de mannen van Metallica deze film in een screening zagen waren ze zo onder de indruk (Gordon-Levitt zegt z’n karakter ook deels gebaseerd te hebben op de voormalige bassist van Metallica: Cliff Burton) dat ze Susser toestemming gaven hun muziek in de film te gebruiken…
De film was vorig jaar op Sundance genomineerd voor de Grand Jury Price, samen met onder andere Blue Valentine, Happythankyoumoreplease, Howl en Welcome to the Rileys. De prijs ging uiteindelijk naar Winter’s Bone, maar dat kun je niet echt een nederlaag noemen. En inderdaad: wat een geweldig lijstje om tussen te staan..!

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt1403177

3 Antwoorden aan “Hesher (2010)”

  1. Pfoeheej wat een f$#*%king vette film. Gevoelig, Lomp, lief, asociaal, sexy, mooi en eigenwijs tegelijk. Thumbs up voor Devin Brochu!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *