Monsters (2010)
Met schijnbaar een budget van slechts 15 duizend dollar een monsterfilm maken…?
Ten eerste gaat de film – gelukkig? – primair niet over de monsters. Daarnaast is het niet slim om deze film met een paar aangeschoten vrienden te kijken, die je hebt overgehaald omdat je dacht dat het een soort Cloverfield zou zijn, want Monsters is dus veel meer en heel anders dan wat je dan zou verwachten…
Monsters begint met title cards waaruit blijkt dat er buitenaards leven is gevonden, maar dat er bij het terugkeren van de spaceshuttle op aarde iets mis is gegaan: de shuttle is namelijk boven Mexico uit elkaar gespat, en een groot deel van Mexico is toen ‘besmet’ met de biologische ‘samples’ die de spaceshuttle heeft opgehaald op één van de manen van Jupiter.
We zijn inmiddels zes jaar verder en het grensgebied tussen Mexico en de VS is afgesloten van de buitenwereld, als zijnde de ‘infected zone’. Je mag die zone eigenlijk niet in, en als je het doet, draag dan een gasmasker. Waarom, daar kom je tijdens de film wel achter.
Met knappe aan Monsters is dat het echt een sfeer-film is. Natuurlijk was het voor ’t grote publiek interessanter geweest als het een action-packed film was geweest, maar dat is het niet. Zoals ik al zei: de film is voor 15 duizend dollar gemaakt. Dat zie je er overigens niet aan af, want één van m’n aangeschoten vrienden zei na twee minuten in de film letterlijk: “Okay, er is in elk geval wel behoorlijk wat geld in de film gestoken”, niet wetende wat ik nu budget-technisch inmiddels weet.
Deze film moet het echt van de sfeer hebben. Fotojournalist Andrew Kaulder moet de dochter van z’n baas op tijd op een boot naar Amerika krijgen. Hij trekt door Yucatan, en ze komen steeds dichter bij de geïnfecteerde zone. Natuurlijk gaan er wat dingen mis, maar eigenlijk is het wel knap dat regisseur Gareth Edwards de ‘aliens’ zo lang buiten beeld laat. De dreiging is continu voelbaar, maar de oorzaak van de dreiging verandert gedurende de film. En dat is interessant, zeker in combinatie met de vrij duidelijke metafoor voor de angst van de VS voor de invasie van de ‘illegal aliens’, wat een rechtstreekse verwijzing naar de Mexicaanse illegalen en misschien zelfs wel de Latijns Amerikaanse drugs is, die via de Mexicaanse grens het land binnenkomen.
Ja, jammer dat ik deze film met aangeschoten vrienden keek, die de het rustige en ‘kleine’ van de film niet trokken. Ik zal ‘m nog eens kijken, en dan beter op z’n merites beoordelen. Ik vond het namelijk best goed gemaakt, en ook behoorlijk geloofwaardig allemaal, ondanks het ongeloofwaardige onderwerp. Dat komt waarschijnlijk omdat Edwards met maar twee acteurs werkte, en voor de rest ter plekke ‘locals’ heeft ingehuurd. Daarnaast heeft hij ervaring als visual fx-man voor TV. Hij heeft de monsters dan ook zelf gemaakt, wat gelukkig nergens klungelig overkomt. Maar dat heeft er dus wel voor gezorgd dat hij daar geen miljoenen voor heeft hoeven uittrekken.
Monsters is eigenlijk een klein, maarschappijkritisch, romantisch drama, maar dan gezet in een ‘wereld’ waarin je eerder een Godzilla– of Cloverfield-achtige film verwacht. Daarbij is de metafoor naar Amerika en haar buitenlandse politiek wél duidelijk, maar niet overdreven aanwezig…
Sjesus! Deze film schopt de lat voor toekomstige ‘guerilla’ films wel heel hard omhoog! Ik vond deze film namelijk gewoon erg goed! En niet goed als in “voor een low budget film” maar gewoon goed als in “goeie film”. Ik vond die gast die de hoofdrol speelde ook goed overkomen. Heel naturel.
Hopelijk kan deze regisseur ook overweg met grote budgetten, want dat ie die nog gaat krijgen staat wel als een paal boven water denk ik.