Salt (2010)
Soms is het gewoon best gaaf om met geen verwachtingen een film in te gaan, of zelfs een slechte film te verwachten. Want dan kan een film best wel eens gewoon goed vermakelijk zijn. En dat was exact het geval bij Salt, die gelukkig lang niet zo slecht is als bijvoorbeeld Wanted. Aan de andere kant: waarschijnlijk zou ik me ook al vermaken als ik anderhalf uur naar een stilzittende Angelina mocht kijken ;).
Toen ik de poster en trailer van Salt zag, toen dacht ik al: “Oh nee, dit wordt weer zo’n hippe film die speelt met een interessant gegeven en waarbij je op het eind erachter komt dat de makers toch niet echt zelf nagedacht hebben en voor één van de makkelijke opties gekozen hebben. Zo’n film waar op de DVD straks waarschijnlijk vijf alternatieve eindes te bekijken zijn.“. Gelukkig was dat niet waar…
Natuurlijk zit de film vol met ongeloofwaardige stunts en tal van genre-clichés die menig film juist onderuit haalt. Gelukkig staat hier Philip Noyce aan het roer, bekend van een aantal Tom Clancy-verfilmingen, maar ook van Rabbit-Proof Fence, een Australisch sociaal drama dat ik nog altijd moet zien. Hij weet wel een film te maken die blijft boeien, en waar de motivatie in dit soort films vaak ver te zoeken is: at least he’s trying..!
Dat daarbij het einde volledig over de top gaat, maar gelukkig dus niet zo voorspelbaar is, dat maakte dat ik gewoon lekker genoot afgelopen maandagavond. Echt zo’n film die er lekker in gaat als je niet 100% fit bent, en qua escapisme zeker geslaagd. Maar dat komt wel voor 94% op het conto van mevrouw Jolie natuurlijk…