Allereerst: ik ben al erg lang een groot fan van Richard Linklater. Ik denk dat er weinig filmmakers zijn waarvan ik (relatief bekeken) meer heb gezien dan van hem. Dus met die achtergrond – en bijbehorende hoge verwachtingen, ook nog eens gevoed door de louter positieve dingen die ik er over gehoord had – ging ik Boyhood in. Gevaarlijk natuurlijk, maar Linklater zou Linklater niet zijn als hij me toch weer op een andere manier…
Toen Bringing Out the Dead uit kwam in 1999 (0f 2000, ik weet het jaar van release hier niet) zag ik ‘m in de sneak: de totaal verkeerde plek om deze film te kijken. De helft van de zaal was halverwege al vertrokken, en de rest zat te zeiken dat er geen plot in de film zat. Op dat moment was ik zelf cinematisch ook nog minder ‘onderlegd’, en ook al wist ik dat de…