Waarschijnlijk was ik de enige heteroseksuele, witte, cisgender man in de bioscoopzaal (zeker de enige die alleen was, de ‘mannelijke meskin’ die ik ben), waarmee ik vooral wil aantonen dat ik echt wel weet dat ik niet tot de primaire doelgroep van Meskina behoor. Ergens al de Nederlandse Bridget Jones genoemd, maar waar die Britse film het ook deels moest hebben van de aantrekkingskracht van Renée Zellweger, daar kan Meskina met alle gemak steunen op…
In het kort: ik vind Wolf een gedurfd Nederlandse misdaaddrama en als film persoonlijk ook beter dan Rabat, de vorige film van regisseur Jim Taihuttu en hoofdrolspeler Marwan/Chico Kenzari. Ik heb ook zeker wel wat kritiek, deels vergelijkbaar met die op Rabat overigens, maar ik denk dat die anders is dan de kritiek die het grote publiek mogelijk heeft op deze film. Want ik verwacht dat ‘men’ de film wat te rustig en het einde…
Ondanks dat ik de film niet zo heftig voelde als ik gehoopt had, merkte ik na afloop wel dat ik er redelijk goed in had gezeten. Het mij vrijwel onbekende verhaal van de nog altijd wat controversiële Walter Süskind en z’n samenwerking met én strijd tegen de Duitse bezetter in het Amsterdam van 1942-1943 sleepte me dus aardig mee, ook al had de film mogelijk profijt gehad als de makers zich meer gefocust hadden op…
Allereerst: het is fijn een film over Marokkaanse Nederlanders te zien zonder dat er schnitzels en/of pizza’s in je gezicht gegooid worden. Daarnaast is het ook goed te zien dat de film zijdelings een paar contra-argumenten voor Geert W.’s betoog laat zien, ook al had ie daar een stuk scherper in kunnen zijn. Ook deed de film ’t best goed in de zaal, zeker bij de Marokkaanse Nederlanders in de rij voor me. En ik…