How to Have Sex (2023)

Damn, toen ik twee dagen na het zien van deze Britse film de trailer zag in de bioscoop, raakte ik direct wéér ontroerd. Zoveel indruk maakte dit ontzettend realistische drama – met een geweldige Mia McKenna-Bruce in een doorbraakrol – over traumatiserende grensoverschrijding tijdens een vakantie op Kreta. En het enge is: de jongen die zich er schuldig aan maakt, heeft het waarschijnlijk helemaal niet door gehad. Waardoor bij mij ook even het creepy gevoel opkwam van: “Shit, ik heb toch nooit ook zó onbewust een meisje zoiets aangedaan hè?“.
‘Gelukkig’ was ik nooit zo’n player vroeger (al hoeft dat ook helemaal niet), maar daardoor is de film ook ontzettend ‘goed’. Vooral ook omdat ik benieuwd ben of m’n 21-jarige neefje de boodschap  wel oppikt, of dat hij het vooral een vette zuip- en feestfilm zal vinden…

Het verhaal
Tara (McKenna-Bruce) arriveert met haar beste vriendinnen Skye (Lara – Brave New World (tv) – Peake) en Em (Enva Lewis) op het vliegveld van Heraklion, Kreta, voor een weekje keihard feesten in Malia. Het stikt daar van de Britse jongeren, en waar haar vriendinnen stoer doen over wie de meeste seks zal gaan hebben, blijkt Tara nog maagd te zijn. Maar wel vastbesloten om iemand te vinden om het voor het eerst te gaan doen, toch?

Vrij snel krijgen ze aanspraak van losbol Badger (Shaun – Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children, Grimsby – Thomas) op het balkon van de buren, en waar Tara initieel wat schuchter/verlegen is, blijkt die Badger best een sullige goedzak. Maar ja, wel zo iemand die zich helemaal mee laat slepen in de losbandigheid die overal gepredikt wordt. Dus waar Tara het juist cool vindt dat ze Badger leuk vindt om wie hij is, blijkt vooral Skye hem maar een lelijkerd te vinden. Badgers vriend Paddy (Samuel – Tyrannosaur – Bottomley) valt beter in haar smaak. En als Badger z’n kans bij Tara niet grijpt, weet Paddy de dronken Tara naar het strand te lokken. Wat daar gebeurt is moeilijk te beschrijven, juist omdat het zo’n enorm sensitief moment betreft. Iets dat je mogelijk enkel ‘begrijpt’ als je Tara’s gezicht ziet. Maar ja, daar was Paddy totaal niet mee bezig. En voordat Tara het überhaupt door heeft, is hij alweer de kroeg in en blijft zij verbouwereerd achter. Vol emoties beleeft ze een aparte nacht, maar de volgende dag blijkt ze niet te vinden door Skye en Em…

Te confronterend subtiel?
Check de reacties op IMDb. Heb ’t gevoel dat de negatieve reacties voornamelijk zijn gepost door mensen die net zo weinig bewust zijn van hun het gevaar van dit soort gedrag als Paddy in de film. En dus ook helemaal niet door hebben wat er mis gaat. Ik vind het ergens eng dat ik wel begrijp waar dat vandaan komt, want ik heb die leeftijd ook gehad. Een leeftijd waarin je mogelijk vooral met jezelf, je onzekerheid en je eigen ‘problemen’ bezig bent. Maar dat mag natuurlijk nooit een excuus zijn om tegen iemands wil iets te doen. En juist het ‘grijze’, oordeelloze van het getoonde maakt dat How to Have Sex misschien wel met een waarschuwing mag komen. Waar ik ietwat ‘bezorgd’ (maar ook aardig geprivilegieerd) enkel mijn herinneringen aan mijn vergelijkbare tijd inventariseerde, daar vrees ik ook dat dit voor veel vrouwen enorm confronterend realistisch zal zijn. Dat de makers dan ook nog tonen hoe lastig het voor Tara is om hier zelfs met haar beste vriendinnen over te praten, dat geeft de film bijna een documentaire-gevoel. Terwijl de film dus net zo goed het enorme feest-, drank- en drugsgedruis op dat Griekse eiland toont. Een gedruis waar ik zelf ook ooit deelgenoot van was…

Crew & cast
Ik denk dat zo’n film ook enkel door een vrouw gemaakt kan zijn, vanwege al die subtiliteiten. En ja: de film is zowel geschreven als geregisseerd door Molly Manning Walker, die haar filmcarrière startte director of photography. Met How to Have Sex maakt ze haar langespeelfilmregiedebuut (eat that, galgje!), en aan alles voel je ook hoe belangrijk dit verhaal voor haar was. Of er iets autobiografisch in het verhaal zit weet ik niet exact, maar gezien de reactie van een vriendin van me op deze film, verwacht ik dat zulke situaties door zo’n beetje iedere vrouw die als tiener van gezelligheid houdt/hield herkenbaar zal zijn. Maar wat hier dus vooral opvalt is hoe goed ze de vele verschillende mini-verhaaltjes in zo’n vakantiedynamiek weet te vangen. Dat je – om de sfeer niet te verpesten – iets traumatisch maar voor je houdt, mede ook omdat je misschien wel wat twijfelt of je jezelf wel duidelijk genoeg hebt verweerd. Maar dat ene shot in die taxi, daarin toont McKenna-Bruce echt zóveel. En ik denk dat de credits daarvoor zowel bij Manning Walker als bij McKenna-Bruce horen te liggen…
Ik herkende de hoofdrolspeelster niet van die ene aflevering in de serie The Witcher. Verder heeft ze vooral in films en series gespeeld die hier volgens mij nooit uitgebracht zijn, maar dat zal gaan veranderen door deze film. Althans: ik ‘hoop’ ergens dat het meer haar acteerprestatie dan het uitbeelden van iets dat ze zelf heeft doorgemaakt was. Maar ook: juist doordat ze zo geweldig paste in deze rol, wordt het mogelijk lastig haar los te gaan zien van dit imponerende werk (iets dat ik als tiener na Sophie’s Choice met Meryl Streep had). Gelukkig is het niet mijn taak om me druk te maken over haar carrière, dus zie dit vooral als een mega-compliment. Samen met Peake en Lewis vormen ze een leuk divers vriendinnengroepje, waarin ook nog eens een ‘waar gaan we verder studeren?’-dynamiek doorheen verwerkt is. En dat werkt allemaal meer dan voldoende…