Splice (2009)

God damn’, wat zou het makkelijk zijn om Splice compleet af te maken omdat er een paar nogal ‘rare’ scènes in zitten, maar daarvoor vond ik de film toch te verrassend. Want zeker na het zien van de trailer had ik een 13-in-een-dozijn-Species/Alien-rip-off verwacht, en dát is het zeker niet…

Splice gaat over coole nerds/wetenschappers Clive (Adrien Brody) en Elsa (Sarah Polley), voor de echte filmfreaks inderdaad dezelfde voornamen als die van twee acteurs uit Bride of Frankenstein (en daar eindigt de vergelijking ook niet…), die zich voor een groot farmaceutisch bedrijf bezighouden met het combineren van DNA van dieren om uiteindelijk proteïnen te kunnen produceren waar heeeeeeeeeeeel veel geld mee verdiend kan worden. Daar gaat de film al bijna uit de bocht, want de film loopt over het randje tussen science fiction en mad science. Daarmee bedoel ik: ze nemen het net te serieus, of niet serieus genoeg. Maar dat vergeef ik de film wel, of toch niet..?

Nadat hun onderzoek wordt afgebroken om nu eens geld te gaan verdienen besluiten ze Frankenstein achterna te gaan, maar dan wel ‘21st century style‘. Dus gooien ze stiekem wat menselijk DNA in de DNA-soep, en besluiten te kijken wat er gaat gebeuren. Want als het mis gaat, dan kunnen ze sowieso het ‘ding’ wel afmaken. Maar ja, daar komen de jeugdtrauma’s en moederinstincten van Sarah Polley natuurlijk naar boven, en zitten ze uiteindelijk opgescheept met iets wat Roger Ebert heel grappig “het kind van Jake Sully en Neytiri, maar dan korter en niet blauw” noemt. Het kindding groeit razendsnel, en voordat we het weten is ze de pubertijd al voorbij…

Tot dat moment was Splice voor mij best verrassend. Verfrissend is niet het juiste woord, maar omdat ik nog met de trailer in m’n achterhoofd zat had ik dus een veel simpelere film verwacht. Maar natuurlijk heeft regisseur Vincenzo Natali wel wat meer in z’n mars, want hij maakte ook Cypher, en vooral de eerste Cube. Helaas gaat de film tegen het eind op de automatische piloot, alsof ze geen ideeën meer hadden, maar de film wel verkocht moest kunnen worden. Met een producent als Joel Silver erachter weet je ook wel dat er nog flink wat actie zal moeten komen, maar uiteindelijk lijken de laatste 20 minuten van het script in een uur te zijn geschreven, en dat verknalt de hele film eigenlijk behoorlijk…

Zoals ik al zei: het is erg verleidelijk om deze film gewoon af te zeiken. Maar daarvoor zitten er toch teveel intrigerende dingen in het verhaal. Dat het uiteindelijk niet werkt komt door een paar gevaarlijke keuzes, die sowieso niet veel mensen zullen trekken, maar waarvoor de film ook niet sterk genoeg is. Maar toch zou deze thematiek in de handen van bijvoorbeeld David Cronenberg waarschijnlijk wel een geweldige (cult)film opleveren.

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt1017460

2 Antwoorden aan “Splice (2009)”

  1. Afgelopen zondag gezien, dikke tegenvaller. Het stel is te hip, de poster geeft het ‘verhaal’ weg en de film is eigenlijk nergens verrassend, spannend of wat dan ook. Ik heb me niet echt verveeld, maar had waarschijnlijk wat te hoge verwachtingen door de naam van de producent op de doos…

  2. Oke, ik ben geen liefhebber van het genre, maar deze mag toch wel total crap genoemd worden? Deze film is ZO ongeloofwaardig! Het meest baanbrekende experiment op pharmaceutisch gebied, waarmee miljarden gemoeid zijn, en dat wordt geheel zonder toezicht van wat of wie dan ook allemaal gerund door 2 ontzettende idioten. Dit mogen dan misschien briljante nerds zijn, deze 2 grote kinderen laat je echt niet zonder supervisie in een laboratorium van dit niveau los. Ik zie best dat de makers proberen de diepgang op te zoeken maar dat lukt gewoon nergens omdat het gewoon te veel baloney is. Hoe graag ik ook zou willen dat ik iets had gemerkt van de hand van de maker van Cube en Cypher, ik kom qua vergelijking niet veel verder dan Jeepers Creepers denk ik…
    Horrorfans kunnen mijn reactie dan ook in de wind slaan trouwens, want die zullen hier best iets uit kunnen halen. Ik zat voor mijn gevoel toch naar de nieuwe van Vincenzo Natali te kijken, en dan mag je deze film gewoon mislukt vinden denk ik. Of waren Cube en Cypher dan toch toevalstreffers?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *