Zeker na het zien van een kwaadmakende documentaire als Iraq for Sale: The War Profiteers is The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn (vanaf nu Tintin) een geweldige vlucht. Niet alleen naar een wereld die ik nog uit m’n jeugd ken, maar ook naar een wereld waar goed en kwaad zo heerlijk duidelijk zijn gedefinieerd. En nu weet ik dat ik ook kritisch moet zijn op deze simplistische weergave van de wereld, maar…
Tja, hoe zal ik hierover beginnen? Meteen m’n lichte teleurstelling maar laten merken, of toch eerst vertellen hoe vermakelijk hij af en toe wél is? Ik kan ook de “zorg dat je de trailer niet al té vaak gezien hebt”-aanpak kiezen, of mensen in streng-Christelijke dorpen afraden deze film te gaan kijken, want er zitten nogal wat grappen in die ten koste gaan van het Christendom. Ja, ik had gehoopt dat ik veel positiever zou…
Allereerst: ik vond de eerste Ice Age niet zo gaaf als menigeen. Deel 2 was net zo aardig, maar ook niet zo leuk als films als Shrek, The Incredibles, WALL-E, etc. Althans: dat vond ik. Ik was daarom aangenaam verrast dat ik Ice Age: Dawn of the Dinosaurs de leukste uit de franchise vond… Waar in de eerste delen het vooral Looney Tunes-humor betrof, daar ontdekte ik in deel 3 toch iets meer humor die…