Ondanks dat ik de film niet zo heftig voelde als ik gehoopt had, merkte ik na afloop wel dat ik er redelijk goed in had gezeten. Het mij vrijwel onbekende verhaal van de nog altijd wat controversiële Walter Süskind en z’n samenwerking met én strijd tegen de Duitse bezetter in het Amsterdam van 1942-1943 sleepte me dus aardig mee, ook al had de film mogelijk profijt gehad als de makers zich meer gefocust hadden op…
Ik voelde me afgelopen weekend lichtelijk verwend. Op vrijdag zag ik De helaasheid der dingen, en zaterdagavond genoot ik gruwelijk van Het Echte Leven, de vierde film van Robert Jan – Zusje, Siberia, Phileine Zegt Sorry – Westdijk. Ik was heerlijk moe, en mogelijk dat ik me daardoor nóg beter kon laten meevoeren met de film; ik moest aan het eind mezelf echt even ’terughalen’ naar m’n eigen échte leven… In Het Echte Leven zien…