Ik vind het inmiddels best jammer dat deze lang niet zo hard binnenkwam als dat ik hoopte (waren m’n verwachtingen te hoog?). Terwijl ik nu achteraf nog steeds pissig(er) word om die mega-toxische vader in het verhaal, wiens opvattingen ook nu nog voor velen vrij normaal zijn, helaas. Daarnaast is het acteerwerk ook erg goed, en moest ik de volgende dag in een gesprek met een vriend over opvoeden meermaals hieraan terugdenken… Dus mogelijk is…
Wat een geweldig ‘maatschappijfileerder’ is Ruben – Turist, The Square – Östlund..! Qua scherpte in het opzichtig neersabelen van decadentie in de westerse beschaving lijkt er momenteel geen filmmaker scherper. Waar hij zich in The Square nog primair richtte op de hypocrisie in de kunstwereld, daar ontkomt in Triangle of Sadness vrijwel niemand (met veel geld) aan Östlunds fileermes. Dat hij daarbij mijn – voor vooral westerlingen – meest verontrustende toekomstbeeld zo goed als letterlijk…