Een belangrijk deel van de reden waarom ik redelijk pissig de zaal verliet na het zien van deze verfilming van Dave Eggers’ bestseller was dat een belangrijk onderwerp als dit juist een goede film verdient. Regisseur James Ponsoldt maakte mijn nummer 1-film van 2015 (The End of the Tour) en verraste eerder ook al met The Spectacular Now, maar hier slaat ie de plank zó mis, dat ik nog altijd lichtjes twijfel of ik nou iets…
Allereerst: ik ben al erg lang een groot fan van Richard Linklater. Ik denk dat er weinig filmmakers zijn waarvan ik (relatief bekeken) meer heb gezien dan van hem. Dus met die achtergrond – en bijbehorende hoge verwachtingen, ook nog eens gevoed door de louter positieve dingen die ik er over gehoord had – ging ik Boyhood in. Gevaarlijk natuurlijk, maar Linklater zou Linklater niet zijn als hij me toch weer op een andere manier…