Dat regisseur Zach Cregger direct volmondig toegeeft dat hij vooral van Kubricks The Shining heeft ‘gejat’ voor het ‘heerlijke horror-y’ Weapons, dat voel je wel. Al moest ik dus ook aan z’n doorbraakfilm Barbarian denken, met een vleugje Hereditary-ongemak. En gemaakt met een flinke en gezonde dosis zelfvertrouwen. Want als je in een horrorfilm als Weapons ook diverse lach-ontspanningsmomenten weet te creëren die níks afdoen aan de creepiness van alles, dan weet je goed te…
Haha, wat een ouderwets heerlijke klote-bullshit was dít zeg. Exact wat ik nodig had na een paar dagen grieperige sufheid en een vriend op bezoek kwam om film te kijken. Nu heb ik vroeger een cassettebandje met muziek van ‘Weird Al’ Yankovic redelijk grijsgedraaid, dus mogelijk moet je wel van Yankovic’ overduidelijke en herkenbare quatsch houden, om hiervan te kunnen genieten. Al wordt die quatsch hier wel aardig aangevuld met een shitload aan grote namen…