Toen ik gisteren naar Riddick ging had ik behoorlijk wat behoefte aan mindblowing actie waarbij ik even alles kon vergeten, en ook al ging dat vergeten aardig, over het geheel genomen was ik niet zo onder de indruk, to say the least. Ik vond Pitch Black (het eerste deel in deze sci-fi serie) geweldig in z’n duistere en lompe stoerheid, maar van The Chronicles of Riddick herinner ik me eigenlijk alleen de aanwezigheid van Yorick – De Wederopstanding van…
eerlijke, onafhankelijke en makkelijk leesbare filmrecensies…