Net als Adam – Anchorman, The Big Short, Vice – McKay is Jay Roach het simpele komedie-genre (denk Austin Powers, Meet the Parents en Dinner for Schmucks) allang ontgroeid. Z’n laatste films worden steeds politieker (zie TV-films Game Change en Recount), en waar hij met The Campaign nog een combinatie tussen politiek en humor trachtte te maken, toonde hij met Trumbo al aan dat z’n politieke stem steeds sterker en scherper wordt. Met Bombshell zet…
Wat het meest opvallende aan Trumbo is weet ik nog niet zo goed. Is het dat dit serieuze (maar bij vlagen ook scherp-humoristische) drama gemaakt is door de man die ooit Austin Powers maakte? Of is het dat ik als filmfreak nog nooit van de naam Dalton Trumbo had gehoord, terwijl hij toch één van Hollywoods meest succesvolle scenaristen aller tijden is geweest? Wat overigens totaal niet opvallend is, is dat hoofdrolspeler Bryan – Breaking…
Waarschijnlijk is The Campaign regisseur Jay Roach’ humoristische uitlaatklep voor het maken van wel degelijk serieuze politieke films. Want waar The Campaign veel meer met heerlijk lompe Will Ferrell-humor dan met serieuze politiek te maken heeft, daar won zijn Game Change (over de aanstelling van Sarah Palin als running mate van John Cain bij de verkiezingen van vier jaar geleden) onlangs nog vier Emmy’s, waaronder die voor beste regie en beste TV-film/miniserie. Wat lijkt het me…
Inderdaad: Dinner for Schmucks was een film waarbij ik in het eerste half uur echt meerdere malen zo’n “heb ik niks nuttigers te doen nu?“-gevoel kreeg. Ondanks de aanwezigheid van zoveel talent is het echt een volkomen mislukte remake van het Franse Le Diner de Cons, die ik wél graag had gezien… In Dinner for Schmucks speelt Paul Rudd een ambitieuze Wall Street-analist die voor een promotie indruk moet maken op z’n baas door op…