Mogelijk is het wel tekenend voor mijn white privilige, maar If Beale Street Could Talk is een film die in mij zulke heftige woede-gevoelens oproept, dat ik me tijdens het zien van zo’n film vrij snel afvraag: “Zou ik wel een dag vrij rondlopen als mij zoveel onrecht aangedaan zou worden?” En daar zit dus nogal wat privilege in, omdat ík me in zo’n verhaal wel vrijelijk (en vooral tijdelijk) kan laten meevoeren en gruwelijk kwaad…
Ik zag Moonlight reeds voordat programma’s als DWDD hier ontzettend enthousiast over berichtten, maar tijdens items ook (een groot deel van) de trailer lieten zien, die ik vooraf niet gezien had. Hoe dat mijn beleving van deze prachtige film verhoogde zal ik verderop uitleggen, maar juist dit lijkt me een film die zonder enige voorkennis eigenlijk nóg beter, interessanter en zelfs effectiever zal zijn, verwacht ik. Dus eigenlijk wil ik enkel zeggen: “Vertrouw me en…