Soms heb ik de neiging, om teveel van m’n eigen ‘mind’ te projecteren op een film (of in dit geval: documentaire/concertregistratie). Maar als iets zo perfect ‘kloppend’ aanvoelt als American Utopia, dan vind ik het lastig om mijn enorm rijke beleving niet keihard van de daken te schreeuwen. Want David Byrne, voormalig frontman van Talking Heads, lijkt een groot deel van zijn carrière mijn (huidige?) ‘levensvisie’ te verkondigen: dat we allemaal wat verloren rondrennen in…
Weet niet zeker of het door die aanhoudende non-sociale coronawereld komt, of dat ik altijd hard geraakt wordt door documentaires over kunstenaars die het ‘gewone leven’ eigenlijk niet aan kunnen, maar deze – over komedie-held en Saturday Night Live-veteraan John Belushi – ontroerde me echt enorm. Naast een prachtige kijk in zijn leven (bij sommigen mogelijk enkel bekend als Jake uit film/band The Blues Brothers), aan de hand van interviews met ongelooflijk veel bekenden (check…
Allereerst: er is geen film-/documentairemaker die zoveel invloed op m’n eigen letterlijke ontdekking van de wereld heeft gehad als Werner Herzog. Zo ging ik voor een belangrijk deel raften op de Urubamba-river in Peru vanwege Michael Shannon’s ervaring in My Son, My Son, What Have Ye Done, terwijl m’n interesse in Peru en de Amazone zeker wel versterkt werd door Fitzcarraldo en Aguire, der Zorn Gottes. Dus toen ik hem in Fireball: Visitors from Darker…
Alex Gibney, in mijn ogen één van de beste en interessantste documentairemakers van de laatste 20 jaar (o.a. van Enron: The Smartest Guys in the Room en Going Clear: Scientology and the Prison of Belief), laat even zien hoe de wereld mogelijk ten onder zal gaan, als de Verenigde Staten zich als ‘voorbeeld’ aan de wereld blijft opdringen. In Totally Under Control toont ie namelijk hoe de über-neoliberale kijk van de Trump-regering op het instituut…
Raar genoeg wordt mijn enthousiasme voor een film (of in dit geval: documentaire) wel eens getemperd als de hele wereld er mega-enthousiast over is (zo kwam ik – mede door te hoge verwachtingen? – ook nooit verder dan één aflevering van Breaking Bad). Of dat mijn ego is, of dat dit komt doordat ik kritischer ben dan de ‘gemiddelde’ kijker, dat is nog up for debate, maar dat beïnvloedde mijn beleving van het über-geprezen My Octopus…
Vaak worden mensen met kritiek op ‘ons’ socialmedia-gebruik bestempeld als “Ouwe zeur die niet mee kan met de jonge generatie“, of iets vergelijkbaars. Het beste aan The Social Dilemma is dan ook dat de veel hardere, en belangrijker nog: volledig onderbouwde kritiek in deze documentaire komt van mede-oprichters en (ex-)directeuren van bedrijven als Facebook, Pinterest, Twitter, Google, Instagram e.d. Aangevuld met wetenschappers en professoren van tal van gerenommeerde universiteiten, plus een fictief verhaallijntje over hoe…
Zoals ogenschijnlijk bijna iedereen voel ik ook de neiging om mijn gedachten over alle protesten tegen politiegeweld te becommentariëren, maar wil zeker niet overkomen als die witte man die het wel weer even allemaal uit komt leggen. Laat ik het daarom bij het promoten van een ontzettend belangrijke documentaire als I Am Not Your Negro houden, over misschien wel de grootste en intelligentste denker over dit onderwerp (in mijn belevingswereld althans): James Baldwin. Want wat…
Als je ooit meer wilt weten over die bij het grote publiek nog altijd ‘mysterieuze’ band met als naam ‘The Band’, dan is deze documentaire exact wat je nodig hebt. En voor de filmfreaks: Once Were Brothers: Robbie Robertson and The Band gaat natuurlijk over de band waar Scorsese’s The Last Waltz over gaat. En ja: Marty komt ontzettend veel voorbij. Niet zo raar, want naast dat hij als uitvoerend producent van deze docu optrad…
Ik denk dat de meest gedachte overpeinzing tijdens het filmen van het geweldige Have a Good Trip: Adventures in Psychedelics was: “Damn, mag ik dit wel zeggen van m’n PR-agent?” Deze Netflix-documentaire zit namelijk niet alleen vol met een ongelooflijke hoeveelheid acteurs, musici en andere sterren, maar de openheid waarmee ze over hun (voornamelijk) LSD-ervaringen spreken is zo niet nog ongelooflijker. Mijn conclusie na afloop: “Is alles wat je kunt leren over psychedelica zo enorm…
Holy smokes, Planet of the Humans was wel een hele stevige aanslag op mijn nog altijd aanwezige hoop op iets van menselijk voortbestaan op deze planeet. Al maakt deze documentaire me ook wel weer wat nederiger en/of onverschilliger. Mijn initiële reactie na het zien was namelijk vrij cynisch: “Damn, wat ben ik blij dat ik geen kinderen heb zeg!” Maar ergens voelt het lichten van de sluier van veel ‘groene energie-initiatieven’ ook wel weer louterend.…
Jaaaaaaaaa, denk je – mede door begin van de trailer – naar een Sundance Publieksprijs-winnende documentaire over gehandicapten met schaamluis te kijken (!!), als een totaal onlogische (maar uiteindelijk wel passende) Paasgedachte, krijg je een krachtige burgerrechtenbewegingsdocumentaire die tot tranen toe ontroert..! Okay, die SOA-scènes blijven het humoristische hoogtepunt van deze documentaire, die mij ook een beetje aan RBG deed denken. Als in: gaaf onderwerp en enorm interessante personage(s), maar qua opzet niet echt opvallend…
‘Gepromoot’ als documentaire die eindelijk eens een vrouwelijk oorlogsperspectief laat zien, betekent niet dat For Sama minder hard of grof is in wat je te zien krijgt. Ik heb in m’n aantekeningen na afloop nog nooit zoveel uitroeptekens gebruikt, nadat ik initieel m’n intense beleving eigenlijk niet onder woorden kon brengen. Hoe enthousiast ik ook was over Honeyland, dat For Sama de Oscar voor Beste Documentaire niet heeft gewonnen (ten koste van ’t echt wel…