Raar genoeg wordt mijn enthousiasme voor een film (of in dit geval: documentaire) wel eens getemperd als de hele wereld er mega-enthousiast over is (zo kwam ik – mede door te hoge verwachtingen? – ook nooit verder dan één aflevering van Breaking Bad). Of dat mijn ego is, of dat dit komt doordat ik kritischer ben dan de ‘gemiddelde’ kijker, dat is nog up for debate, maar dat beïnvloedde mijn beleving van het über-geprezen My Octopus…
Vaak worden mensen met kritiek op ‘ons’ socialmedia-gebruik bestempeld als “Ouwe zeur die niet mee kan met de jonge generatie“, of iets vergelijkbaars. Het beste aan The Social Dilemma is dan ook dat de veel hardere, en belangrijker nog: volledig onderbouwde kritiek in deze documentaire komt van mede-oprichters en (ex-)directeuren van bedrijven als Facebook, Pinterest, Twitter, Google, Instagram e.d. Aangevuld met wetenschappers en professoren van tal van gerenommeerde universiteiten, plus een fictief verhaallijntje over hoe…
Zoals ogenschijnlijk bijna iedereen voel ik ook de neiging om mijn gedachten over alle protesten tegen politiegeweld te becommentariëren, maar wil zeker niet overkomen als die witte man die het wel weer even allemaal uit komt leggen. Laat ik het daarom bij het promoten van een ontzettend belangrijke documentaire als I Am Not Your Negro houden, over misschien wel de grootste en intelligentste denker over dit onderwerp (in mijn belevingswereld althans): James Baldwin. Want wat…
Als je ooit meer wilt weten over die bij het grote publiek nog altijd ‘mysterieuze’ band met als naam ‘The Band’, dan is deze documentaire exact wat je nodig hebt. En voor de filmfreaks: Once Were Brothers: Robbie Robertson and The Band gaat natuurlijk over de band waar Scorsese’s The Last Waltz over gaat. En ja: Marty komt ontzettend veel voorbij. Niet zo raar, want naast dat hij als uitvoerend producent van deze docu optrad…
Ik denk dat de meest gedachte overpeinzing tijdens het filmen van het geweldige Have a Good Trip: Adventures in Psychedelics was: “Damn, mag ik dit wel zeggen van m’n PR-agent?” Deze Netflix-documentaire zit namelijk niet alleen vol met een ongelooflijke hoeveelheid acteurs, musici en andere sterren, maar de openheid waarmee ze over hun (voornamelijk) LSD-ervaringen spreken is zo niet nog ongelooflijker. Mijn conclusie na afloop: “Is alles wat je kunt leren over psychedelica zo enorm…
Holy smokes, Planet of the Humans was wel een hele stevige aanslag op mijn nog altijd aanwezige hoop op iets van menselijk voortbestaan op deze planeet. Al maakt deze documentaire me ook wel weer wat nederiger en/of onverschilliger. Mijn initiële reactie na het zien was namelijk vrij cynisch: “Damn, wat ben ik blij dat ik geen kinderen heb zeg!” Maar ergens voelt het lichten van de sluier van veel ‘groene energie-initiatieven’ ook wel weer louterend.…
Jaaaaaaaaa, denk je – mede door begin van de trailer – naar een Sundance Publieksprijs-winnende documentaire over gehandicapten met schaamluis te kijken (!!), als een totaal onlogische (maar uiteindelijk wel passende) Paasgedachte, krijg je een krachtige burgerrechtenbewegingsdocumentaire die tot tranen toe ontroert..! Okay, die SOA-scènes blijven het humoristische hoogtepunt van deze documentaire, die mij ook een beetje aan RBG deed denken. Als in: gaaf onderwerp en enorm interessante personage(s), maar qua opzet niet echt opvallend…
‘Gepromoot’ als documentaire die eindelijk eens een vrouwelijk oorlogsperspectief laat zien, betekent niet dat For Sama minder hard of grof is in wat je te zien krijgt. Ik heb in m’n aantekeningen na afloop nog nooit zoveel uitroeptekens gebruikt, nadat ik initieel m’n intense beleving eigenlijk niet onder woorden kon brengen. Hoe enthousiast ik ook was over Honeyland, dat For Sama de Oscar voor Beste Documentaire niet heeft gewonnen (ten koste van ’t echt wel…
American Factory is net zo goed een mooie schets van een wereld in verandering als dat het een clash van culturen toont. Want wat gebeurt er als een rijke Chinese industrieel een voormalig General Motors-fabriek in Ohio koopt, daar weer alle hoop doet opleven dat het land weer ‘great‘ kan worden, maar er ook langzaam achter komt dat Amerikaans individualisme best lastig te managen is..? Dat is wat je te zien krijgt in deze Oscargenomineerde…
Als een film wordt genomineerd voor Beste Documentaire én voor Beste Internationale Film (a.k.a. ‘Beste Buitenlandse Film’), dan ga ik me als filmnerd direct afvragen of het dan ook mogelijk is dat een (Amerikaanse) documentaire genomineerd kan worden voor Beste Film. En ja, dat schijnt dus te kunnen, maar is nog nooit gebeurd. Maar deze dubbele nominatie was voor mij natuurlijk ook de reden om deze documentaire zo snel mogelijk te zien, en gelukkig maar.…
Oscarwinnaar en top-documentaire-maker Asif – Senna, Amy – Kapadia kreeg de beschikking over zo’n 500 uur aan niet eerder gezien videomateriaal over Diego Maradona, alom gezien als één van de drie beste voetballers ooit (althans: in het pré-Messi tijdperk). Maar Maradona is voor filmmakers veruit de interessantste van het trio Pelé-Cruijff-Maradona, juist vanwege alle problemen en het grote drama in z’n leven. Al belicht Kapadia – mogelijk vanwege de inhoud van het beeldmateriaal – eigenlijk…
Zoals je mogelijk weet, zijn mijn recensies altijd ontzettend persoonlijk. Zó persoonlijk zelfs, dat ik wel eens commentaar krijg van andere recensenten, dat ik ‘de regels’ (??) niet volg. Nu interesseert me dat eigenlijk geen barst (ik schrijf ze ook niet om bij een clubje te mogen horen natuurlijk), maar Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorsese raakte mij op zoveel (privé-)vlakken, dat het bijna ondoenlijk is onderscheid te maken tussen wat enkel…