Maradona by Kusturica (2008)
Afgelopen vrijdagavond zag ik Maradona by Kusturica en de documentaire blew my bloody socks off. Omdat ik niet 100% nuchter was besloot ik ‘m de volgende dag in de videotheek weer op te zetten, en ik kreeg weer kippenvel en voelde jeugdsentiment, bewondering en dat heerlijke gevoel dat ik deze film wil delen met vrienden…
En ik weet helemaal niet zeker of je écht voetbalfan hoeft te zijn om hiervan te genieten.
Wie Maradona is, zal weinig uitleg nodig hebben. Mogelijk de beste voetballer aller tijden, en in elk geval altijd in één adem genoemd met Pélé en Cruijff. De ‘goal of the century’ tegen Engeland op het WK in 1986 herinnert elke voetbalfan zich nog, en in diezelfde wedstijd had hij al die ‘hand of God’-goal gemaakt. Hoeveel deze goals – vier jaar na de Falklandoorlog, tegen nota bene Engeland – betekenden voor de Argentijnen besefte ik me pas bij het zien van deze documentaire.
Emir Kusturica is bekend van Arizona Dream, Black Cat White Cat, Promise Me This, e.v.a. Allemaal films over nogal onconventionele gemeenschappen (sorry, ik heb Arizona Dream nog niet gezien, dus dat neem ik maar aan ;-) ), waarin het leven echt wordt geleefd. Koppel dat aan levendige Balkan-muziek en je krijgt films die altijd blijven hangen…
De documentaire begint met de aankomst van Kusturica in Buenos Aires. Hij wil een film gaan maken over Maradona, en het is al snel duidelijk dat Kusturica ook wel voetbalfan is. Toch wint de filmmaker in hem, want wat zich ontwikkelt is een fantastische interactie met één van de grootste voetballers ever. En dan gaat het echt niet alleen over voetbal. Maradona de revolutionair komt veelvuldig aan het woord. Daarnaast wordt de goddelijkheid van Maradona voor Argentijnen het treffends getoond door de scènes over de officiële ‘Iglesia Maradonianna’, waar je kunt trouwen, maar alleen als je de ‘hand van God’-goal kunt maken. En natuurlijk komt ook Maradona de drugsverslaafde aan bod, waarin hij emotioneel vertelt hoe erg hij het heeft gevonden om de opvoeding van z’n dochters in één grote waas te hebben meegemaakt…
Weet je, misschien is de beste manier om voetbalhuiverige filmfans te overtuigen om deze documentaire te zien wel het melden van het filmkarakter waar Maradona meent de meeste overeenkomsten mee te vertonen. Zonder na te denken noemt Maradona namelijk Robert De Niro niet alleen als zijn favoriete acteur, maar hij vertelt ook direct dat Jake LaMotta uit Raging Bull het karakter is waar hij zich het meeste mee kan identificeren.
En na het onthullende karakter van Maradona by Kusturica kan ik het daar alleen maar mee eens zijn…