Nightmare Alley (2021)

Zoals bij de meeste ‘belangrijke’ films (en/of films van interessante regisseurs) ging ik met zo min mogelijk voorkennis deze nieuwste van Guillermo – The Shape of Water, Pan’s Labyrinth – del Toro in. Toen ik na afloop ontdekte dat dit een remake is, vielen er wel een paar dingen iets ‘logischer’ op hun plek (al is 100% logica zeker niet iets wat Del Toro belangrijk vindt, volgens mij). Maar had ik geweten wat het genre…

Nomadland (2020)

“Zijn dat wel acteurs?“, hoorde ik iemand denken tijdens het kijken naar Chloé – The Rider – Zhao’s Nomadland, met de meest ‘pure’ Amerikaanse actrice in decennia: Frances McDormand. En wat bleek: de film bevat maar een paar professionele acteurs, wat het bijna antropologische en/of documentaire karakter van de film extra versterkt. En dat levert een heerlijke ‘onthaast-film’ op, waarin het echte leven zowel figuurlijk als letterlijk wordt gevangen. Die menselijkheid maakt van Nomadland ook…

Godzilla: King of the Monsters (2019)

Ik ben de laatste jaren steeds enthousiaster over het feit dat ik het in grote blockbusters verrassend vaak ‘eens’ ben met de slechterik. Als in: laat beide kanten in een conflict goed onderbouwd zien, zodat er frictie ontstaat in jouw hoofd als kijker (waardoor je betrokkenheid bij het verhaal groter wordt). Want schuilt in ons allemaal niet zowel goed als kwaad? De schrijvers van Godzilla: King of Monsters herkenden die vibe/urgentie/thematiek waarschijnlijk ook, maar in…

Lincoln (2012)

“Huiverig” is mogelijk wat overdreven, maar voorafgaand aan ’t zien van deze met 12 Oscarnominaties overladen film over de laatste vier maanden in het (politieke) leven van Abraham Lincoln had ik wel zoiets van: “Ja, zouden wij die film hier wel op dezelfde manier waarderen, want bevat de film niet teveel Amerikaanse borstklopperij?“. Nadat ik ‘m gisteravond met precies die insteek zag kan ik alleen maar concluderen dat ze het bij de Academy for Motion Pictures…

The Bourne Legacy (2012)

Ook al was het me uiteindelijk niet duidelijk wat ze nu precies wilden met deze film, ik merkte na ’n half uur wel dat ik er ontzettend lekker in zat. Op dat moment moest ik me namelijk even ‘herbeseffen’ dat ik gewoon in de IMAX-zaal van de lokale Pathé zat. Jeremy Renner heeft het stokje overgenomen van Matt Damon, en qua actie-tough guy doet hij niks voor hem onder. De regisseur-switch naar Tony Gilroy heeft…

The Whistleblower (2010)

Nadat Bart Chabot laatst bij Pauw & Witteman een warm pleidooi voor The Whistleblower hield (en helaas toch ook wel iets verklapte) en ik op Facebook nogal geschokte reacties op deze film zag verschijnen wist ik dat ik ‘m snel moest zien. En op één of andere manier was ik bang dat het een wat cliché kritische film zou zijn, maar wat ik gisteren zag maakte me zó ontzettend kwaad dat ik in mezelf bijna dingen op…

Howl (2010)

In 1955-56 schreef Allen Ginsberg het controversiële, geweldige en gigantische gedicht Howl. Ik las het voor het eerst in 2009, en zag afgelopen zondagavond de film, met James Franco in de hoofdrol als Allen Ginsberg. Ik durf nu al te zeggen dat ik dit jaar weinig films meer zal zien die meer indruk gaan maken dan deze film… Ik lees pas sinds een jaar of tien écht echte boeken. Natuurlijk las ik Bridge over the…

Cold Souls (2009)

Check die poster; natuurlijk wil je deze film zien, als je serieus filmkijker bent..! Ook al gaat Cold Souls misschien niet zo diep als wat het idee doet impliceren, ik vond het zowel een mooie als een vette en zelfs best spannende film… In Cold Souls speelt Paul Giamatti acteur Paul Giamatti. Hij is bezig met een Uncle Vanya-toneelstuk op Broadway, maar voor dat diep-melancholische toneelstuk is hij zelfs té depressief. Zijn ziel voelt zo…