Kung Fu Panda 4 (2024)

“Ja, ik kijk eigenlijk bijna alles..!“, klonk m’n lichte verontschuldiging toen iemand me vroeg naar welke film ik gisteravond ging. Want als ik het echt superdruk had gehad, dan had ik dit vierde deel net zo makkelijk overgeslagen als het derde. Maar dat maakt natuurlijk ook weinig uit, want deze franchise is vooral leuk vanwege het trachten herkennen van alle stemacteurs en het ‘flitsende vermaak’. Qua verhaal is het namelijk 100% formulewerk. Iets dat ik…

Shazam! (2019)

Ik was volgens mij één van de weinigen die best genoot van Batman v Superman. Daarnaast ben ik wel te lang doorgegaan met series als Arrow en The Flash, die bij nadere beschouwing toch behoorlijk ‘simpel’ en doorzichtig ‘verslavingsbevorderend’ (lees: alsmaar rekkend) waren. En ondanks dat ik Shazam! zeker wel een vermakelijke tiener-/kinderfilm vond, ga ik nu misschien wel een vraag stellen waarmee ik veel DC-fans pijn doe: is DC niet een beetje het kleine wannabe-broertje…