Freelance (2023)

Op zaterdagavonden heb ik wel eens zin in breinloze bullshit, en dat hoef je Pierre Morel geen twee keer te zeggen. Maar waar ik de simpelste film van het jaar verwachtte, bevatte Freelance geopolitiek gezien een best ‘mooie’ antikapitalistische boodschap. Die wordt natuurlijk wel veel te hip (en daarmee naïef) gelivestreamd, dus uiteindelijk is Freelance niet veel meer dan een John Cena-Alison Brie-Christian Slater-tussendoortje, waarvoor ze wel lekker een paar weken in de Colombiaanse jungle…

Promising Young Woman (2020)

Allereerst: Promising Young Woman behandelt een ontzettend belangrijk thema, dat alle aandacht en de beste verhalenvertellers verdient. Vanuit mijn communicatieachtergrond vraag ik me echter ook af, of het gebruikte ‘absurd-hyperrealisme’ wel de meest effectieve manier is om de boodschap bij iedereen te laten landen. Al levert dat hyperrealisme (ik moest ook kort even aan Diablo – Juno, Young Adult – Cody denken), in combinatie met het onderwerp, dus wel een film op die ik zeker…

The Post (2017)

Het meest opvallende aan The Post is niet dat het gewoon wederom een erg goede en strakke vertelling van meesterregisseur Steven Spielberg is, maar dat het hele filmmaakproces – van idee tot scherm – slechts negen maanden (!) in beslag nam. Met andere woorden: dat je voelt dat vrijwel alles in deze film over de Pentagon Papers en de Vietnamoorlog (denk begin jaren 70 van de vorige eeuw) een link heeft met het presidentschap van…

The Disaster Artist (2017)

James Franco verrast aardig wat vrienden en vijanden met deze indrukwekkende film over het maken van één van de slechtste films ooit: The Room uit 2003. Het mysterie rondom ‘auteur’ Tommy Wiseau wordt niet alleen respectvol en goed in stand gehouden, maar bij vlagen zo neergezet dat ik zelfs aan de ultieme performance artist Andy Kaufman moest denken (één van de onderwerpen van de nummer 2 in m’n top-15-van-2017-lijstje). En eigenlijk geen een keer aan…

How to Be Single (2016)

Allereerst moet ik mogelijk melden dat ik als man deze ogenschijnlijk ontzettende vrouwenfilm ging kijken omdat een paar vriendinnen van me meldden dat ie een stuk beter (en zelfs pijnlijker) was dan je zou verwachten. En inderdaad: ondanks dat je 85% van de film ook als ‘wereldbeeld-verneukende romantiek-verheerlijking’ kunt zien, bevat de film een aantal best rake dialogen (die mogelijk wel met iets meer nadruk gebracht hadden moeten worden om effectief over te komen) en…

Sleeping with Other People (2015)

Allereerst: ik heb om meerdere redenen heerlijk genoten van deze af en toe té herkenbare en nogal lompe komedie, die een vrij aparte plek inneemt in het (brede) komedie-spectrum. Dat het een Sundance-favoriet was, dat kun je je – door de incrowd NY-scene waarin de film is opgenomen – grotendeels wel voorstellen, maar de film raakt net zo goed een wat fouter subgenre, bekend van films als Hall Pass en Trainwreck. Deels door de aanwezigheid van Jason Sudeikis,…

Get Hard (2015)

Als vrij groot fan van Will Ferrell had ik vooraf al gehoord dat deze film in Amerika nogal wat kritiek te verduren had gekregen, dus heel hoog waren m’n verwachtingen niet toen ik deze in de sneak zag. En ook al is Get Hard nergens ‘groots’ of hilarisch, ik heb me wel redelijk vermaakt, ondanks de té simpele premisse. Bij zulke films is het vaak al een compliment als zo’n film nergens irriteert, wat ie…

The Five-Year Engagement (2012)

Deze film had op geen slechter moment in de sneak kunnen komen dan op de dag nadat ik het prachtig pijnlijke De rouille et d’os zag: een niet-romantisch maar o zo aangrijpend liefdesverhaal met gebroken en subtiele karakters dat zó realistisch werd gebracht dat het pijn deed. The Five-Year Engagement is vrijwel compleet ’t tegenovergestelde, waardoor ik de hele film aan die Franse film zat te denken. Ondanks de aanwezigheid van a shitload aan herkenbare gezichten in…