Met de aanstaande release van Prometheus vond ik ’t toch wel eens tijd om de Alien-quadrilogie nou eens goed te bekijken. Gisteren was het zover, en ik kwam er tijdens ’t kijken van deze vier films achter dat ik dit eerste deel in elk geval nooit helemaal gezien had (en van de overige delen ook enkel stukken uit Alien: Resurrection op TV). Natuurlijk kende ik de ‘geboortescène’ met John Hurt wel, wist ik wie de uiteindelijke…
Na het zien van de intrigerende en heerlijk foute trailer, in combinatie met de titel van de film, was ik blij dat ik deze op import-DVD afgelopen vrijdag zag, want na ’t in mijn ogen teleurstellende World’s Greatest Dad toont Bobcat Goldthwait dat hij wel degelijk een gepassioneerd persoon én regisseur is. God Bless America gaat over de terminaal zieke Frank die alle kutprogramma’s op de commerciële zenders niet meer trekt en vindt dat er…
Beroering alom, toen bekend werd dat Jack Kerouacs generatie-definiërende boek On the Road verfilmd zou gaan worden. Ik las het boek zo’n vijf, zes jaar geleden, en ik was ook zeker wat huiverig. M’n nieuwsgierigheid en liefde voor film ‘won’ echter makkelijk, dus gisteravond zag ik ‘m. En ik begrijp nu ook hoe lastig het is om de film niet continu te vergelijken met ’t boek, want wat ik zeker merkte was dat ik me…
Voor fans van Wes Anderson en de fragiele en ontzettend gedetailleerde wereld die hij in z’n films creëert is Moonrise Kingdom een prachtige toevoeging aan z’n oeuvre. Weet niet of hij door deze films méér fans zal gaan krijgen (who cares inderdaad), maar ik heb weer een nieuwe film die zeker in m’n top-25 van ’t jaar gaat komen. Ik vond het wederom gruwelijk fijn vertoeven in z’n weirde wereld, en de film bevat ook…
Dat ik hem als klein manneke niet zag (of niet mocht zien) verbaast me niet zoveel, maar dat ie nu nog altijd opmerkelijk goed is verbaasde me wel. Naast een heerlijk nostalgisch gevoel naar een tijd waarin ik veel beschermder opgroeide dan de jongens in deze film voel ik misschien wel een bepaalde trots dat Paul Verhoeven deze film in 1980 al durfde te maken. En dat wordt zeker nog versterkt door ’t verhaal dat…
Een ontzettend interessante documentaire die twee jaar geleden de ‘Oscarstrijd’ dan wel verloor van The Cove (Food, Inc. was ook nog genomineerd), maar eigenlijk zoveel onthullende zaken over de Vietnam-oorlog blootlegt dat iedereen ‘m zou moeten zien. Maar ’t probleem: who cares dat de Amerikaanse overheid leugens en ‘fabricated evidence’ gebruikt om de wereld te regeren via oorlogen? Dat die desinteresse al langer bestaat ondervond Daniel Ellsberg zelf trouwens ook. En hoe cynisch word je…
Mijn initiële reactie na het zien van The Dictator, Sacha Baron Cohens nieuwste over een Oost-Afrikaanse dictator die in New York de kluts (en z’n baard) kwijtraakt, was dat ie qua ‘leukheid’ een beetje tussen ’t geweldige Borat en ’t teleurstellende Brüno in zit. Maar er zitten ook best een aantal scherpe kantjes aan de film, die voor mij persoonlijk niet ver genoeg werden uitgewerkt, totdat Baron Cohen toont wel degelijk vlijmscherp politiek commentaar te…
Na een dag behoorlijk hard werken was ik gisteravond dermate moe dat ik ’n lekkere simpele komedie wilde zien, en ondanks dat ik het eerste deel slechts ‘aardig’ vond, besloot ik Johnny English Reborn te kijken. Ik ben overigens enkel een ‘gemiddeld’ fan van Rowan Atkinsons strapatsen, maar moet toegeven dat dit tweede deel in z’n James Bond-spoof-serie mij gaf waar ik zin in had: gemakkelijk vermaak… Vijf jaar geleden is English, door een mislukte…
Iets later dan verwacht, maar gisteravond zag deze meest recente samenwerking tussen Tim Burton en Johnny Depp, en ik wil eigenlijk direct melden dat ie me behoorlijk tegenviel. Ik ken de soap-achtige TV-serie uit de jaren 60-70 niet, waarop de film gebaseerd is, maar ik vind ook niet dat dat een reden mag/kan zijn om een film wel of niet goed te vinden. Op één of andere manier pakte de film en ’t verhaal me…
Mogelijk pretentieus of niet – ik ben er nog niet helemaal uit – maar ik vond Perfect Sense wel echt een prachtig en magisch-melancholisch liefdesverhaal met een sterke Ewan McGregor en een werkelijk onweerstaanbare Eva Green. Dat de film ook over een erg subtiele apocalyps gaat zorgde best knap (en risicovol) voor een onbehaaglijk gevoel, ook al trekt het ook de verkeerde kijkers naar deze film. En hun voornamelijk negatieve reacties vormen waarschijnlijk de reden…
Geweldig hoe hard ik gisteravond genoot van een film die 86 jaar (!) geleden is gemaakt. En verwacht in deze recensie zo’n beetje alle positieve bijvoeglijke naamwoorden die ik ken, want ik vond ‘m zo geweldig dat ik ‘m heel snel op Blu-ray ga kopen. De droge humor, een mooi en universeel liefdesverhaal en een goedaardige, wat sullige hoofdrolspeler waar je je graag mee identificeert zorgt ervoor dat eigenlijk alles aan deze film werkt. Dat…
Tja, ik ben een beetje verdeeld over deze familiefilm/musical. Ten eerste moest ik gruwelijk wennen aan de over-zoete, bijna camp-sfeer die vooral de intro van de film kenmerkt (waarschijnlijk door de overdaad aan muziek- en dansnummers), maar toen dat na een kwartier plaats maakte voor ’n vrij zelfbewust verhaal – er wordt meerdere keren letterlijk fourth wall breaking commentaar gegeven op eerdere scènes – toen kwam ik er best goed in. Tegen ’t eind gaan ze…