Okay, ik geef ’t meteen toe: ik vond Prometheus gruwelijk geweldig en al het wachten meer dan waard..! Ook al geef ik graag toe dat alle eyecandy mij ook altijd iets té enthousiast kan maken (ik denk bv. aan The Dark Knight), ik heb nu ’t gevoel dat de film het ‘genre’ “classic” al verdient. En ’t wordt een grote uitdaging om niet uren door te blijven typen hieronder ;). Over het verhaal zal ik weinig…
De tweede in m’n pre-Prometheus–Alien-marathon was natuurlijk James Camerons Aliens, een gruwelijk ‘vet’ vervolg dat zeven jaar later werd gemaakt, maar zich wel 57 jaar later afspeelt. Qua diepgang op het eerste oog wat minder intrigerend, maar het lijkt wel dat Cameron z’n maatschappijkritiek ook in deze film al kon combineren met z’n kenmerkende sterke vrouwenrollen. En ik denk dat deze film ’t in 2012 nog altijd goed zou doen in de bioscoop; in elk…
Met de aanstaande release van Prometheus vond ik ’t toch wel eens tijd om de Alien-quadrilogie nou eens goed te bekijken. Gisteren was het zover, en ik kwam er tijdens ’t kijken van deze vier films achter dat ik dit eerste deel in elk geval nooit helemaal gezien had (en van de overige delen ook enkel stukken uit Alien: Resurrection op TV). Natuurlijk kende ik de ‘geboortescène’ met John Hurt wel, wist ik wie de uiteindelijke…
Horrorfilms die zulke extreme en uiteenlopende reacties oproepen (bv. op IMDb) zijn vaak de interessantste, en dat is met The Woman in mijn ogen ook ’t geval. Allereerst is ’t een vrij verontrustende film die mij een paar keer een aardig ongemakkelijk gevoel gaf, maar ik vond ’t naast een aardige puzzel ook behoorlijk interessant, en zoals ’t een goede film betaamt: hij is op meerdere manieren te interpreteren. En inderdaad: naar het einde toe…
Geproduceerd en mede geschreven door Joss – Buffy the Vampire Slayer, The Avengers – Whedon en geregisseerd door Drew Goddard (schrijver van o.a. Lost én Cloverfield) komt er nu een ‘horrorfilm’ die zo off the map gaat dat je je verwachtingen mogelijk bij moet stellen. Als je van standaard hedendaagse horror houdt: ja, zo’n verhaal zit er ook in. Maar als je alleen dát wilt, dan weet ik niet of je deze film gaat trekken. Het…
Als tip van een echte horrorfan bij de videotheek, die vond dat deze film in de ‘cultkast’ thuishoorde, was ik toch wel lichtelijk benieuwd. En ik moet eerlijk toegeven: vanaf de eerste scène greep de film me al aardig aan. Niet alleen qua sfeer, maar zeker ook door de gedachten die de film bij mij opriep, waar ik deels van schrok, maar waarvan ik ’t vooral ook interessant vond hoe de makers hun gedachten hierover…
Zo, dit is waarschijnlijk de tot nu toe lastigst te recenseren film die ik dit jaar gezien heb. Tony is namelijk een zeer rustige, af en toe subtiele maar ook kleine en ‘simpele’ film over een seriemoordenaar in Londen. Daarmee spoil ik niks, want dat is ook de ondertitel van deze film. Het ‘frisse’ aan deze film is echter niet de creatieve manier waarop de verschillende moorden in beeld worden gebracht, of de grofheid van…
Wat zullen ze op de set vaak gegrapt hebben over hoe handig dat toverstokje, dat Daniel Radcliffe in de Harry Potter-films gebruikte, in deze film zou zijn geweest. Deuren die niet open gaan: openus deuropenus. Geesten die het aardse bestaan niet los willen laten: latus lossus. Geesten die zonder logische reden wraak willen nemen op jonge kinderen: effectus verhogenus… Maar niets van dat, en met deze flauwe introductie doe ik The Woman in Black eigenlijk…
Haha, wat een geweldige titel om op Kerstavond te kijken. Ik kan me weinig voorstellen dat meer anti-Kerst is dan een post-apocalyptische film over een late tiener die door een geheimzinnige jager wordt getraind en beschermd in een wereld die is overspoeld door zombie-achtige vampiers. Maar ondanks ’t mogelijk onjuiste moment om deze film te kijken was ik wel aangenaam verrast door deze mix tussen The Road en 28 Weeks Later. En hoe vaak zie…
Als Dick Maas één ding waarschijnlijk niet wil, dan is het wel dat je Sint serieus recenseert. Gelukkig is dat gezeur om de poster dit jaar niet meer aanwezig (PR-trucje, anyone?), en wat dan overblijft is eigenlijk een erg slechte film, die wonderwel wél vermakelijk is. Maar ik krijg toch lichtelijk het gevoel dat Dick Maas filmmaken als een soort marktkoopman benadert: als ie maar lekker in vrijheid kan schreeuwen en z’n ding kan doen…
Het grootste probleem van Matthijs van Heijningen Jr.’s versie van The Thing is dat het eigenlijk een prequel is op de cult-classic van John Carpenter uit ’82 (met Kurt Russell), maar dat het qua opzet van het verhaal een remake is. En het lullige voor deze nieuwe versie is dan ook dat je de film constant vergelijkt met die eerdere versie (ik zeg bewust niet het “origineel”, want die van Carpenter was ook een remake),…
De reden dat ik deze film zaterdagavond keek was dat ik er best wat aardige dingen over had gehoord en die 7,1 op IMDb. Een 7,1 voor een film over een stel studenten die per toeval op een trollenjager in de Noorse bergbossen stuit, resulterend in een found footage-film (denk Cloverfield, The Blair Witch Project), met 1st-person camera en alles. Jammer dat ze af en toe toch breken met de illusie dat het écht gevonden…