Alien: Covenant (2017)

Ridley Scott komt met Alien: Covenant niet alleen qua naam weer dichter bij de ‘klassieke’ Alien-films, maar zeker ook qua sfeer. Daarnaast ook qua chronologie, waarmee Covenant (gelukkig?) weer een stuk meer een bloederige film is geworden en wat minder filosofisch, alhoewel er zeker een best vette invulling wordt gegeven aan de herkomst van al die xeno-, neo- en protomorphs. Ik denk alleen dat deze duidelijke sequel op Prometheus ‘nieuwkomers’ in de Alien-wereld te weinig biedt, terwijl…

Get Out (2017)

Gelukkig verschijnt er toch elk jaar nog wel zeker één originele horrorthriller, en ik verwacht dat er dit jaar voor mij geen film in dat genre meer over Get Out heen zal gaan, het regiedebuut van acteur en Obama-imitator Jordan Peele. Vanaf het allereerste shot weet je al dat dit een onafhankelijk gemaakt film is, wat in dezen dus vooral inhoudt dat er nergens concessies zijn gedaan om het grote publiek te pleasen, maar wat waarschijnlijk ook…

Life (2017)

Bekijk Life als een vette en bij veel vlagen gruwelijk spannende science-fiction horrorthriller over het vinden van buitenaards leven, maar verwacht filosofisch weinig interessants. Ook al wordt er opzichtig gehint naar de kans dat ‘we’ door deze vondst iets leren over “life’s nature, its origin, and maybe even its meaning“. Naar het einde toe lijkt echter dat het schrijversduo achter Zombieland, G.I. Joe: Retaliation en Deadpool steeds duidelijker begon te beseffen dat ze in essentie niet…

Train to Busan (a.k.a. Busanhaeng – 2016)

Door het succes van de TV-serie The Walking Dead zijn zombies wel wat ‘gemeengoed’ geworden, dus mogelijk is het daarom nóg verfrissender dat deze Koreaanse zombiefilm een beetje als ‘klassiek Romero’ aanvoelt qua maatschappijkritiek. Al zie je in de snelheid waarmee de zombies onze protagonisten achtervolgen wel het energieke animatieverleden van regisseur Yeon Sang-Ho. Alle klassieke ingrediënten worden netjes opgediend, waarbij een vader-dochter-relatie het hart van het verhaal vormt, en dat werkt allemaal verrassend goed. Minder…

Goksung (a.k.a. The Wailing – 2016)

Eigenlijk totaal ongeschikt om vertoond te worden tijdens een sneak preview in een (commerciële) bioscoop, hoe ogenschijnlijk ingenieus de bedoelingen van de regisseur misschien wel meer op ons als publiek gericht zijn dan op de karakters in de film. Als in: laat Hong-jin – The Chaser – Na ons als kijkers nou aan dezelfde ‘zonde’ onderhevig zijn als zijn hoofdkarakter, door een moeilijk te begrijpen film te maken waarin snel oordelen je filmbeleving totaal in de weg zal zitten? Want dat snelle…

Don’t Breathe (2016)

Regisseur Fede Alvarez verraste een paar jaar geleden erg positief met de remake van Evil Dead, en ook met Don’t Breathe weet ie een heftige spanning op te bouwen dat ik wel durf te wedden dat jij ook niet de volledige 100% van de speelduur van de film (slechts 88 minuten) met je volledige achterwerk op je bioscoopstoel zult blijven zitten. Qua spanning werkt de film dus zeker wel, maar qua verhaal vrees ik toch dat ik mogelijk…

The Shallows (2016)

Voor een heerlijk en spannend stukje escapisme naar een prachtig strand ergens in Mexico is The Shallows perfect makkelijk gemaakt. Ga per ongeluk niet ‘dieper’ zoeken naar betekenissen, ook al hint regisseur Jaume Collet-Serra daar zeker wel naar hoor. Waarschijnlijk best slim dat hij zich ook niet aan iets meer waagt, en weet dat z’n kracht ligt in het creëren van laagdrempelige spanning. Iets wat hij eerder met Liam Neeson aan de lopende band deed,…

Bone Tomahawk (2015)

Ik kan nu – als licht Tarantino-criticus – natuurlijk heel ‘krantenkopgeil’ melden dat dit de meest interessante western met Kurt Russell van 2015 is, maar dan overdrijf ik mogelijk wat. Maar toch is Bone Tomahawk wel verrassender dan The Hateful Eight. Dat komt natuurlijk deels doordat ik van een Tarantino-film wel weet wat ik kan verwachten, maar daarmee zou ik S. Craig Zahlers regiedebuut tekort doen. Want waar het eerste deel gewoon een erg goede (maar…

It Follows (2014)

Wat precies de metafoor is die David Robert Mitchell in It Follows hanteert is me nog niet 100% duidelijk, maar dat hij één van de meest creepy horrorfilms van de laatste jaren heeft gemaakt, dat voel ik nu nóg, een paar weken tot een maand nadat ik ‘m zag. Vanaf de allereerste scène voel je al een bepaalde naargeestigheid die de hele film blijft hangen en eigenlijk ook ongrijpbaar blijft, waardoor ik ook wel begrijp…

Pride and Prejudice and Zombies (2016)

Mogelijk één van de lastigste films om te vermarkten, want normaliter overlappen de doelgroepen voor Jane Austen-verfilmingen en zombiefilms niet zo heel veel. Maar daarbij moet ik allereerst de kanttekening maken dat ik dit eerder een virus-uitbraak-film dan een zombiefilm vond. En ik vond het eigenlijk wel behoorlijk vet hoe een meestal nogal oubollig verteld kostuumdrama qua thematiek behoorlijk intact blijft, ondanks dat er af en toe best lomp een hoofd afgeschoten wordt. Misschien is…

Tusk (2014)

Okay, om positief te beginnen: Tusk is hands down de raarste film die ik dit jaar gezien heb. De directe nuance hierbij: regisseur Kevin – Clercks, Zack and Miri Make a Porno – Smith had dit ontzettend weirde en stonede idee nooit tot film uit moeten werken. Ik vraag me ook echt af wie hij zo gek heeft gekregen om geld in dit project te steken, of zou hij inmiddels al zó onafhankelijk kunnen werken dat elk raar…

Scouts Guide to the Zombie Apocalypse (2015)

Als ik vooraf had geweten dat regisseur Christopher Landon eerder z’n geld verdiende als schrijver van vier Paranormal Activity-vervolgen (waarvan hij er ook één regisseerde), dan waren m’n verwachtingen een stuk lager geweest. Nu hoopte ik op een soort Zombieland-adept, met dezelfde fijne combinatie van droge humor en zombiequatsch. Nu zat het met dat laatste wel goed, qua quatsch dus, maar de humor kun je beter vergelijken met die in bijvoorbeeld Sex Drive of in…