Inderdaad: Colin Firth zal vrijwel zeker de Oscar voor beste acteur gaan winnen as. zondagnacht. Ik ben het daar grotendeels wel mee eens, ook al is zijn acteerwerk niet het enige behoorlijk sublieme aan het subtiele The King’s Speech. En toch weet ik niet of de voornamelijk Amerikaanse Academy-leden de film zelf ook tot beste film zullen tronen… The King’s Speech is eigenlijk een heel mooi klein drama over een man die letterlijk vast zit…
In mijn niet aflatende lijstje van goede films (Howl, Biutiful, 127 Hours en True Grit) keek ik afgelopen zondag Black Swan in de bios. Ik durf nu al met zekerheid te zeggen dat deze films op het eind van het jaar in mijn top-10 van 2011 gaan komen, waarbij Black Swan mogelijk wel bovenaan komt. Darren Aronofsky is inmiddels één van de meest interessante regisseurs van onze generatie aan het worden… Black Swan gaat over…
Het enige moment dat ik niet heerlijk ‘immersed’ was in de wereld van True Grit was toen ik me hetzelfde bedacht als dat ik een dag eerder bij 127 Hours deed: wat is het toch gaaf als je in een land zo’n mooie natuur hebt dat je zo’n film gewoon op kunt nemen, met zulke geweldige wijdse shots (kudos naar Roger Deakins, weer), zonder echt gebruik te hoeven maken van cgi. En welke invloed heeft…
Hoe maak je een film over iemand die 127 uur vast zit tussen ‘a rock and a hard place’ voor meer dan anderhalf uur interessant? Dat was de uitdaging waar Danny – Trainspotting, Slumdog Millionaire e.v.a. – Boyle voor stond toen hij het verhaal van Aron Ralston wilde verfilmen. Het hoofdingrediënt is een ‘nieuwe’ geweldenaar aan het acteerfirmament: James Franco..! Filmkijkers zullen Franco natuurlijk herkennen als Harry Osborn uit de Spiderman-films, als vriendje van Sean…
Ik weet nog niet helemaal precies waarom, maar Biutiful greep me afgelopen maandag enorm aan. Toen ik dinsdagochtend de trailer bekeek voelde ik weer iets opwellen, en toen ik niet veel later op IMDb wat informatie over de film las voelde ik ’t weer. Grotendeels komt dat door het fantastische acteerwerk van Javier Bardem, maar meneer Iñárritu verdient ook behoorlijk wat credits… De film begon overigens met een nogal rustige en ‘muziekloze’ opening, waarbij ik…
In 1955-56 schreef Allen Ginsberg het controversiële, geweldige en gigantische gedicht Howl. Ik las het voor het eerst in 2009, en zag afgelopen zondagavond de film, met James Franco in de hoofdrol als Allen Ginsberg. Ik durf nu al te zeggen dat ik dit jaar weinig films meer zal zien die meer indruk gaan maken dan deze film… Ik lees pas sinds een jaar of tien écht echte boeken. Natuurlijk las ik Bridge over the…
Als je ooit fan was van The Runaways of heel erg van girl-power films houdt, dan zul jij The Runaways geweldig vinden. Maar als je kritisch naar de film ‘an sich’ kijkt, dan lijkt ie vooral gemaakt door iemand die zo’n grote fan was, dat ze vergat een gebalanceerde film te maken. Ook al is Michael Shannon wéér erg goed, en imponeert Dakota Fanning ook best wel… Inderdaad: dat blonde chicky op de poster is…
Moet ik nu weer beginnen te zeggen hoe hard ik me voor m’n kop wil slaan dat ik deze film niet eerder heb gezien? Nee, want dat heeft natuurlijk geen enkel nut. Wat ik wel hoop te bereiken met wat ik hier schrijf, is dat jij The Last Station ook gaat kijken, zeker als je van mooie films over literatuur, menselijkheid, sociaal engagement, gaaf oud worden en seksuele ontluikingen houdt. En het knappe is dat…
Tja tja, wat moet ik hier nou van zeggen? The Way Back is een zeer goed gemaakte film over een aantal ontsnapten uit een Sovjet-goelag in de Tweede Wereldoorlog met een terechte Oscarnominatie voor Best Make-up, heeft alles om een mooi heftig drama te zijn, maar dat drama voelde ik helaas niet echt. Van mij had Peter – The Truman Show, Master and Commander – Weir iets meer drama in dit waargebeurde (????) verhaal mogen…
Misschien is het wel het beste om gewoon puur de film te bespreken, en de ongelooflijk sterke acteerprestatie van Al Pacino als Dr. Jack Kevorkian te benoemen, dan dat ik me waag aan een bespreking van de idealen waar Kevorkian voor staat. Ik heb namelijk het geluk dat ik nooit een familielid of goede vriend heb gehad die aan het eind van zijn/haar leven zo aan het lijden was, dat de vraag om euthanasie ter…
Mary and Max is een geweldige film over eenzaamheid, opgroeien, vriendschap, pijn én hoop, en speelt zich af in zowel Melbourne als in New York. Tel daar de aanwezigheid van sterren als Philip Seymour Hoffman, Eric Bana en Toni Collette, geweldig camerawerk, een mooi scenario en heerlijk donkere humor bij op, en je hebt een animatiefilm die wat mij betreft makkelijk van ‘jaargenoten’ als Up, Fantastic Mr. Fox, Ice Age 3 en 9 wint… Mary…
Ik was erg verbaasd te zien hoe negatief de reacties op London Boulevard op IMDb waren, toen ik ‘m gisteren opzocht omdat ie afgelopen dinsdag in de sneak was geweest. Ik vond ‘m niet perfect, maar de film intrigeert wel en bevat een aantal geweldige scènes, waarvan ik één scène bij de ‘beste’ van de laatste jaren wil rekenen. “Holy shit“, hoorde ik mezelf hardop zeggen in de bioscoop… Colin Farrell lijkt wel ‘the hardest…