Ik ben zo’n enorme fan van Aanrijding in Moscou dat ik per ongeluk twee DVD’s van die film in m’n kast heb staan, dus je zult begrijpen hoe m’n verwachtingen in de weg konden zitten bij Van Rompaey’s nieuwste film Lena. En ook al wist ik dat deze film het over een compleet andere boeg zou gooien, ik had denk ik toch liever z’n debuutfilm voor een derde keer gekeken. Niet dat Lena een slechte…
Zo, dit is waarschijnlijk de tot nu toe lastigst te recenseren film die ik dit jaar gezien heb. Tony is namelijk een zeer rustige, af en toe subtiele maar ook kleine en ‘simpele’ film over een seriemoordenaar in Londen. Daarmee spoil ik niks, want dat is ook de ondertitel van deze film. Het ‘frisse’ aan deze film is echter niet de creatieve manier waarop de verschillende moorden in beeld worden gebracht, of de grofheid van…
Twee jaar geleden kwam één van de beste thrillers van het laatste decennium uit Argentinië (El secreto de sus ojos), en met Medianeras laten de Argentijnen zien ook op het gebied van de romantische ‘dramedy’ ontzettend fris en verrassend te zijn. Denk een beetje Miranda – Me and You and Everyone We Know, The Future – July meets Woody Allen, maar wel met een flinke dosis authenticiteit én ‘magie’. Wat een fijne film was dit…
Taped is een aardig thriller-drama met een paar sterke scènes, een over het algemeen goede sfeer en aardige spanningsboog, een paar acteurs die mij wel overtuigden van hun kwaliteiten, maar toch is ook deze Nederlandse film wat aan de korte kant. En dat zorgt ervoor dat er ook af en toe wat short cuts worden genomen die in een iets ruimer opgezette film beter hadden kunnen worden uitgewerkt. Maar ik vond Taped zeker niet tegenvallen. Qua…
Dat de gruwelijke slachting van zo’n beetje een hele stad aan het begin van de Tweede Sino-Japanse Oorlog (1937-1945) naderhand om diverse redenen in de doofpot werd gestopt is al genoeg reden om City of Life and Death te kijken. De gruwelijkheden worden in zwart-wit getoond, wat mogelijk voorkomt dat je wegrent van een scherm dat anders te roodgekleurd wordt, en door niet te kiezen voor één rode draad neemt regisseur en schrijver Chuan Lu…
Dámn!, zo’n ‘publieksverdeler’ had ik niet verwacht van The Grey, de nieuwe film van Joe – Narc, The A-Team – Carnahan met Liam Neeson in de hoofdrol. Terwijl aan de ene kant iemand nogal erg hoorbaar wilde tonen hoe ongeloofwaardig hij alles vond en aan de andere kant iemand af en toe opsprong vanwege de spanning, zat ik me af te vragen of de film niet een paar veel diepere lagen had dan je bij…
Wat was dat heerlijk genieten zeg, van Scorsese’s ode aan één van de grondleggers van cinema: Georges Méliès. Eindelijk werd 3D gebruikt als mogelijk toch wel de volgende stap in het filmmaakproces. En ondanks dat het een familiefilm is (en meteen de beste van de laatste twintig jaar?) over een jongetje dat leeft in een treinstation in Parijs, en helemaal geen film over de gevaarlijke straten van New York City, lijkt dit toch één van…
Interessante maar volgens mij niet geheel uit de verf komende film over een tweetal roodharigen die het gehad hebben met de wereld waarin ze gepest worden en op een Natural Born Killers-achtige road trip gaan. Dat is in het kort Notre jour viendra, een film die zeker lekker blijft hangen, maar die de gruwelijk hoge verwachtingen die ik had na ’t zien van de trailer helaas niet waarmaakt. Of zou ik iets gemist hebben..? Regisseur…
Nu al één van de interessantste films van het jaar, deze HBO-film van Tommy Lee Jones, geschreven door Cormac – No Country for Old Men, The Road – McCarthy met twee geweldige hoofdrollen, voor Samuel L. Jackson en mr. Jones himself. Maar ook één van de ‘lastigste’ films van ’t jaar, want deze dialoog van 90 minuten in één ruimte biedt zoveel interessante stof tot nadenken dat je als kijker behoorlijk veel moeite moet doen…
Restless is een soort tragisch sprookje waarbij ik me (ook) even over ’n kleine drempel moest tillen, maar toen ik me kon laten ‘gaan’ in Gus Van Sants verhaal – over een terminaal ziek meisje dat aan het einde van haar leven nog even knetterverliefd wordt op een ‘begrafenis-crasher’ – raakte deze vrij aparte maar lieve film me aardig. Mooi… Mia – Alice in Wonderland, The Kids Are All Right – Wasikowska speelt Annabel, een…
De afsluiter van het PAC-festival op zondag 5 februari was Shame, een indrukwekkende film over een succesvolle snelle kerel in het kille maar ook bruisende Manhattan, die gebukt gaat onder een nogal heftige seksverslaving. Van de vier films die ik tijdens het festival zag blijft deze toch wel het beste hangen. Waarschijnlijk vanwege de combinatie van onconventionaliteit, het onderwerp en de verrassende maar coole muziekkeuze. Michael Fassbender speelt Brandon, werkzaam bij een of ander high…
De tweede film in het PAC-festival was dan misschien helemaal geen echte ‘arthouse-film’, maar wel een zeer aangename, af en toe hilarische en mooie Franse speelfilm over een aristocraat met een dwarslaesie wiens nieuwe 24-uurs verzorger uit nogal onverwachte hoek komt: de banlieu. Mogelijk was het wat vergezocht geweest als de film niet gebaseerd was op ware feiten, maar juist daardoor vermaakte deze Franse superhit (met meer dan 15 miljoen bezoekers in de Franse bioscopen)…