Jeff, Who Lives at Home (2011)

In deze nieuwe van de Duplass-broers laten ze hun acteurs mogelijk wat minder improviseren dan in hun eerdere films (The Puffy Chair, Cyrus), maar herken je wel hun oprechte realisme. Daarnaast voegen ze nu een vleugje ‘magie’ toe, dat cynici als blowers- of hippiewijsheid zullen afdoen, maar door hun scherpte (in zowel dialogen als verhaallijn) raakten ze me wederom behoorlijk. Hun mumblecore-achtergrond geeft de film ’n extra realimse, en in combinatie met bescheiden locaties krijgt…

Wuthering Heights (2011)

Ook al voel ik dat ‘ongemakkelijk realisme’, waar Andrea – Fish Tank, Red Road – Arnold inmiddels bekend om staat, lang niet altijd even graag, ze weet die sfeer in haar erg opmerkelijke versie van Wuthering Heights wel zeer goed neer te zetten. Je moet er alleen wel de rust voor hebben en de tijd voor willen nemen om je onder te laten dompelen. Want dan is ie zeker indrukwekkend en blijken al die donkere…

Uncertainty (2009)

Voor mij persoonlijk is Uncertainty een erg belangrijke film, maar dat heeft meer met de structuur dan met de inhoud te maken. Het is namelijk een wat experimentele film die als film helaas niet helemaal uit de verf komt, ondanks de prachtige cinematografie. Een verliefd stel gooit midden op de Brooklyn Bridge een muntje op en besluit aan de hand daarvan hun Fourth of July door te brengen. De één rent richting Manhattan, de ander richting…

Cosmopolis (2012)

Ik verschuil me wel vaker achter ’t zinnetje “…één van de lastigere films om te recenseren“, en ik voel ‘m nu ook weer opkomen, ware het niet dat ik drie dagen later nog altijd behoorlijk geïntrigeerd ben door deze nieuwste van David – A Dangerous Method, Videodrome – Cronenberg, en dat is een steeds groter compliment aan ’t worden. Want naast ’t feit dat Cronenberg zeer gedurfd zo’n risicovolle film aflevert, die het publiek zeker…

Black Mirror (tv-miniserie – 2011)

Eén van de grotere verrassingen van dit jaar, deze driedelige Britse miniserie met drie totaal verschillende onderwerpen en individuen, gezet in een zeer nabije maar technologisch nét iets verder gevorderde toekomst. Elke aflevering heeft een andere cast en regisseur en een compleet ander onderwerp, maar allemaal met eenzelfde ’techno-paranoia’ gevoel. Dat maakt deze tv-miniserie heerlijk scherp, en dan is ie ook nog ontzettend goed geschreven… Het knappe aan de scenario’s van journalist en tv-presentator Charlie…

De rouille et d’os (2012)

Ik denk dat ik er goed aan doe om zo snel mogelijk deze recensie te schrijven, want hoe langer ik wacht, des te groter de kans dat m’n praise voor deze film ongeloofwaardige vormen aan gaat nemen, want wát een prachtige, menselijke, pijnlijke maar ook o zo mooie film is dit zeg. En dan begint en eindigt de film ook nog met een nummer van Bon Iver. Ja, deze gaat erg lang blijven hangen… De rouille et…

I’m Still Here (2010)

De reden dat deze film in Nederland nog altijd niet/nooit is uitgebracht is waarschijnlijk vrij ingewikkeld, net zoals het recenseren van deze documentaire ongelooflijk lastig zal worden. Toen de film in Amerika uit kwam ging iedereen er vanuit dat men écht naar het heel snel afglijden richting zeer diepe afgrond van de Oscargenomineerde acteur Joaquin Phoenix zat te kijken, maar ook toen heerste er al wat twijfel, want mogelijk was het wel nep. En na…

170 Hz (2011)

Het opzettelijk eenvoudige verhaal van Joost van Ginkels debuutfilm is een gedurfde keuze, maar dat levert, in combinatie met ’t gegeven dat de hoofdpersonen in gebarentaal met elkaar dienen te communiceren, wel flink wat ruimte voor eigen interpretatie op. Versterk dat met prachtige cinematografie en een paar geweldige locaties en ’t levert in elk geval een verrassende en opmerkelijke Nederlandse film op, die mijn kritiek, dat er in Nederland weinig risicovolle films worden gemaakt, nogal ondermijnt……

Oslo, 31. august (2011)

Oslo, 31. august is een behoorlijk indrukwekkende en poëtische film over depressiviteit, die me een stuk dieper raakte dan ik vooraf verwachtte. Gelukkig ben ik nooit zó depressief geweest als Anders in deze film, alhoewel de ‘dramatist’ in mij aardig ver mee kon gaan in zijn verhaal. En ondanks dat ’t verhaal gebaseerd is op ’n boek uit 1931 – Le feu follet van Pierre Drieu La Rochelle, in 1963 al verfilmd door Louis Malle –…

La délicatesse (2011)

La délicatesse is een vrij lastige film om te plaatsen, omdat ik er ten eerste zeker niet negatief over wíl zijn – o.a. vanwege Audrey Tautou’s nog altijd ongelooflijke aantrekkingskracht, en zeker ook vanwege ’t brede ‘bereik’ aan emoties dat voorbij komt – maar ook omdat het qua opzet eigenlijk een chick flick is en ik niet weet of dat wel de primaire doelgroep van het oorspronkelijke boek was. Ik denk namelijk dat deze film…

L’envahisseur (a.k.a. The Invader – 2011)

The Invader is het lange-speelfilm-debuut van beeldend videokunstenaar Nicolas Provost, en deze Franstalige Belg toont ook weer aan dat onze zuiderburen zoveel ‘verder’ in cinema zijn dan wij. Na een geweldige openingsscène (zie trailer) maakt hij een poëtisch drama dat het genre “vluchtelingendrama” in een heel ander daglicht zet. Maar juist door deze film in ’n genre te willen stoppen mis je mogelijk iets van de rijkheid van dit kunstwerk(je). De film opent met de…

Snow White and the Huntsman (2012)

Raar dat ik bij de titel natuurlijk wel wist dat het ’n gruwelijk bekend sprookje van de Grimm broers was, maar dat gegeven had zich helemaal niet vermengd met mijn verwachtingen bij deze film. Want uiteindelijk is het originele verhaal er ‘gewoon’ één van het pure ‘kwaad’ tegen het pure goede, heerlijk zwart-wit verteld zodat het kinderen helpt een moreel besef te ontwikkelen. Dat dit niet werkt bij een film die kids vanaf 12 jaar…