Damn, wat weet die Lin-Manuel Miranda mij toch te vermaken met een genre waar ik tot voor kort vooral jeuk van kreeg! Zijn manier van vertellen is echter zo verrassend – herinner hoe hij een ‘bekend’ stuk Amerikaanse ontstaansgeschiedenis bijna ‘heruitvond’ in Hamilton – dat ik met gemak door alle zangscènes heen kwam. Want ja: tick, tick… BOOM! is al de derde musical (naast In the Heights, waarvan hij de film overigens niet regisseerde) die…
Jane – The Piano – Campion speelt in The Power of the Dog wederom met onderdrukte (en daarmee frustrerende) emoties, en dat levert een in mijn hoofd steeds beter wordende ‘neo-western’ op, met Benedict Cumberbatch in een ogenschijnlijk schofterige klootzak-rol. Een zeer rustige vertelling, waarbij je continu wel een nare onderliggende spanning voelt, die uiteindelijk een werkelijk prachtige ‘verklaring’ krijgt. Al eindigt de film daar thematisch én plottechnisch niet mee… Campion won voor haar regie…
Op dinsdag 30 november bereikt Ridley – Alien, Blade Runner, Gladiator – Scott de respectabele leeftijd van 84 (!!), maar dat weerhoudt deze grijsaard niet om heerlijk te blijven ‘experimenteren’. Eerder dit jaar vertelde hij een historisch verhaal met een #metoo-scherpte waar je wel lichtelijk “u” tegen mag zeggen (The Last Duel), en met House of Gucci vertelt ie een – mij overigens totaal onbekend – moderner verhaal met een mix van shakespeareaans theater en…
Leos Carax is terug met een film die misschien wel minder weird is dan z’n heerlijke Holy Motors, maar de openingsscène toont ook direct dat Annette meer een wat ‘contemplatief kunstwerk’/rock opera is, dan ‘standaard film’. Met Adam – The Last Duel, Paterson, The Force Awakens – Driver als egocentrische, zelfhatende stand-up comedian én Marion – La Vie en Rose, De rouille et d’os – Cotillard als operazangeres, door de hippe pers in de film…
Holy wauw, wat een heerlijk energieke, coole maar ook onconventionele western was dit..! En ook al zijn de invloeden van Quentin T. en (landgenoot) Guy Ritchie duidelijk voelbaar in de stijl van de film, Jeymes Samuels The Harder They Fall steekt qua muziekgebruik/soundtrack Tarantino met gemak naar de kroon. Waarschijnlijk omdat hij onder de naam The Bullitts al jarenlang muziek maakt en produceert (hij werkte bijvoorbeeld samen met Baz Luhrmann (en Jay Z) aan de…
Allereerst: ik zag bij de aftiteling pas dat dit een remake is van Den skyldige uit 2018, dus mijn ervaring werd nergens beïnvloed door hoe goed die Deense film was. Het (mogelijk dientengevolge) niet al te hoge IMDb-cijfer hield me initieel wat tegen om deze Netflix-film te kijken, maar ik was uiteindelijk dus best onder de indruk van deze Antoine – Training Day, The Magnificent Seven – Fuqua-film, met een over-aanwezige Jake Gyllenhaal in de…
Edgar – Baby Driver, Shaun of the Dead – Wrights nieuwste is conceptueel geweldig uitgevoerd, bevat een cast die nog indrukwekkender is dan dat de soundtrack cool is en recreëert de Swinging Sixties in Londen op heerlijke wijze. Maar terugdenkend aan het verhaal bekruipt me steeds sterker het gevoel, dat het plot (af en toe) belangrijker was dan de logica. En dat wringt nogal. Zeker omdat de film ook herinneringen aan (de originele) Suspiria en…
Ben volgens mij niet de enige die deze weken lichtelijk overdreven moe ben, maar dat is zeker deels de reden dat ik deze Poolse Oscarinzending niet echt ‘binnen’ kon laten komen. Na het zien van de mysterieuze trailer was ik namelijk super-benieuwd naar deze overduidelijke aanklacht tegen (of satire op) moderne, rijke Polen en hun oppervlakkige/asociale levens. Wel gaaf hoe makers Malgorzata Szumowska en Michal Englert (In The Name Of, Cialo) een melancholische ‘dreamscape‘-sfeer weten…
Ja, The French Dispatch is zeer duidelijk een Wes Anderson-film. Maar misschien wel té duidelijk? Het is ook een hommage aan journalisten met lef (vooral die van The New Yorker in de jaren 50/60), een ode aan verhalen vertellen, met een knipoog naar de Nouvelle Vague. De film zit echter ook zó vol met Andersons (soms aandoenlijke, soms over-aanwezige) poppenkaststijl, met ontzettend veel leuke beeld- en taalvondsten, dat het niet raar is als je de…
Misschien wel het meest opmerkelijke aan deze ‘erotische nonnen’-film is dat het verhaal helemaal niet uit Paul Verhoevens (gezond rebellerende) anti-christendom-hoofd komt, maar gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, dat zich afspeelde rond 1620. Soms dus wél handig om vooraf iets meer over een film te weten (ik vermijd bij ‘belangrijke’ films graag alle informatie vooraf), want ik dacht best lang: “Jaaaaaaaaaa hoor, daar gaat ie weer, lekker bewust shockeren zodat mijn katholieke ouders deze…
Met een aardig gelaagde drievoudige vertelling van één verhaal/evenement kun je behoorlijk veel projecteren op Ridley Scotts nieuwste epos. Dat hij een meester is in het tonen van lompe zwaard- en lansgevechten, dat wisten we allang natuurlijk (van Gladiator, maar ook van z’n debuutfilm uit 1977), maar hier verfilmt hij een waargebeurd, middeleeuws verhaal, verteld vanuit drie perspectieven. En dat deze perspectieven geschreven zijn door het Oscargenomineerde schrijversduo achter Good Will Hunting én Nicole –…
Ik vond het een aardige verrassing, dat een behoorlijk onder-de-radar-vertoonde film als De Veroordeling maar liefst vier van de belangrijkste Gouden Kalveren won dit jaar (in een wat mij betreft sterk jaar voor de NLse film (denk aan De Oost en De slag om de Schelde)). Maar na het zien van deze ontzettend kwaadmakende film, past dat ongeziene wel erg goed bij de gaslighting-achtige tactiek van de ogenschijnlijk échte bad guy in de film. Maar gelukkig…