The Wild and Wonderful Whites of West Virginia is een documentaire over de familie van Jesco White, wiens verhaal mij eerder gruwelijk raakte in White Lightnin’. De zoektocht en primitieve drang naar vrijheid maakt van de Whites de ’true rebels of the south’, aldus Hank Williams III. En wát een documentaire is dit geworden..! Allereerst: ik kwam gisteravond lichtelijk aangeschoten thuis van een feestje. Niet al te gek, maar wel genoeg om niet direct naar…
Weet je, eigenlijk somt de titel alles op. Happythankyoumoreplease is namelijk zo’n film die heerlijk aanvoelt, en waarbij ik na afloop dacht: “Ja, doe mij nog zo’n film“. Want ondanks dat de film vol zit met clichés, onwaarschijnlijkheden en hoorbaar bedachte dialogen, ik liet me makkelijk meevoeren in het verhaal. Mogelijk dat de zomerse beelden van New York daar de grootste reden voor zijn, maar dan zou ik deze debuutfilm tekort doen. Happythankyoumoreplease won in…
Met schijnbaar een budget van slechts 15 duizend dollar een monsterfilm maken…? Ten eerste gaat de film – gelukkig? – primair niet over de monsters. Daarnaast is het niet slim om deze film met een paar aangeschoten vrienden te kijken, die je hebt overgehaald omdat je dacht dat het een soort Cloverfield zou zijn, want Monsters is dus veel meer en heel anders dan wat je dan zou verwachten… Monsters begint met title cards waaruit…
Kijk, zo’n goede film had ik effe nodig na Twelve. City Island is een best hilarisch drama, met een paar erg goed gespeelde rollen. En dan gaat het ook nog eens over het volgen van je droom, hoe oud je ook bent. En over eerlijkheid. En over acteren. En en en… Andy Garcia speelt ‘corrections officer’ Vince Rizzo, oftewel een gevangenbewaarder, met een heimelijke wens om acteur te worden. De relatie met z’n vrouw (Julianna…
Ja, ik kan me wel voorstellen waarom deze film de Oscar voor Best Foreign Language Film of the Year heeft gewonnen, ondanks de fantastische concurrentie van Das Weisse Band en Un Prophète. En dat El secreto de sus ojos heeft gewonnen komt echt niet alleen doordat deze toegankelijker zou zijn dan die andere films. Dat is ie wel, maar er is meer. Maar inderdaad: ik wil helemaal niet vergelijken… El secrete de sus ojos speelt…
Pojjojoj, wat een film..! En wat moet ik nog veel ‘ontdekken’ over deze film. Ben dus ook best blij dat ik de DVD laatst gewoon gekocht heb, zodat ik ‘m nog zeker vaker kan kijken. Natuurlijk trekt het grote publiek deze film uit 1977 weer niet. Ook al speelt Dennis Hopper één van de hoofdrollen, naast Bruno Ganz, die de meesten (en ik tot afgelopen maandag) enkel kennen sinds z’n geweldige rol als Hitler in…
Met Somewhere heeft Sofia Coppola gekozen voor een film die beter past in het land van haar voorouders dan in de ‘plastic-fantastic’ wereld waar de film zelf gezet is: Hollywood. Maar is het nu Lost in Translation-light, of was Lost in Translation juist een wat Hollywoodsere variant van Somewhere…? In Somewhere lopen we mee in het ogenschijnlijk geweldige leven van Johnny Marco, een rol van Stephen Dorff. Hij woont in Chateau Marmont, die Hollywood-versie van…
Vorige week zag ik Cyrus, gemaakt door de Duplass-broers. Die deed me wel wat, en daarom was ik blij dat ik gisteravond hun debuutfilm – The Puffy Chair – kon kijken. Om meerdere redenen raakte deze rauwe en eerlijke film me wel. En het interessante aan The Puffy Chair wordt ook geïllustreerd door de gruwelijk uiteenlopende reacties op IMDb… Tegenover de enorm positieve reacties (deels samengevat in een review van ‘self-proclaimed’ Cassavetes-expert Ray Carney, die…
Als je ‘quirky’ op Wikipedia opzoekt, dan krijg je een korte uitleg van dit bijvoeglijk naamwoord, maar je zou net zo goed een verwijzing naar Cyrus kunnen krijgen, een aparte ‘indie comedy’ met John C. Reilly, Marisa Tomei, Catherine Keener en in de titelrol Jonah Hill. Een beetje een weirde film (ook om te recenseren), maar ik was wel degelijk aangenaam verrast… Regisseurs Jay en Mark Duplass maakten in het ‘indie circuit’ al eerder naam…
Hahahahaaaaaa, wat een slechte film was dit. Maar wel bewust slecht. En misschien heb ik daarom wel zo genoten. Toen ik de trailer zag dacht ik al: “Ja, laat maar komen..!”, en gisteravond was ie in de sneak. De 8,5 op IMDb is behoorlijk overdreven (hij heeft waarschijnlijk alleen nog maar op ‘fantastische filmfestivals’ voor fans gedraaid), maar ik vond ‘m wel erg vermakelijk. Geen cliché wordt vergeten in Tucker & Dale vs Evil, maar…
Wow, not a movie to put on when feeling a little ‘fluee..! Nadat ik afgelopen zondag makkelijk door The Karate Kid was gefietst, ondanks m’n lichte griep, zette ik daarna Fish Tank op. Het DVD-menu zag er nog best vrolijk uit, en aangezien ik geen zin had in iets zwaars, besloot ik ‘m toch maar te kijken. En ondanks dat het dus wél een fucking rauwe realistische (lees: zware) film was, moest ik ‘m toch…
Misschien niet de beste film van ’t jaar, maar mogelijk wel de beste acteerprestatie: Robert Duvall in Get Low, een mooie film over een kluizenaar op zoek naar vergiffenis… Nee, verlossing. Ik hoor je denken: “Oeh, is het zo’n zware film?“, maar dat valt mee, want naast Robert Duvall en Sissy Spacek zien we ook Bill Murray in een ‘kleine’ maar leuke rol. En had ik al verteld dat het gebaseerd is op een waargebeurd…