Zonder enige schroom kan ik zeggen dat ik The Hunger Games: Catching Fire behoorlijk geweldig vond en een stuk beter dan het eerste deel. Waarschijnlijk is het vooral tekenend dat ik écht al zin heb om volgend jaar het volgende deel te zien, en dat is iets dat niet vaak uit mijn mond/vingers komt. Of ik daar regisseur Francis – I Am Legend, Constantine – Lawrence de credits voor moet geven weet ik niet zeker,…
Jean-Pierre – Delicatessen, Amélie – Jeunet heeft met The Young and Prodigious T.S. Spivet een erg vermakelijke en licht magisch-realistische roadmovie gemaakt, een beetje in de sfeer van Big Fish en Moonrise Kingdom. Net als bij Scorsese’s Hugo is het wel wat lastig om de juiste doelgroep te bepalen, want hij is zeker ook leuk voor kids. Alhoewel zij het drama over een overleden tweelingbroertje en een daardoor wat apathisch geworden gezin waarschijnlijk niet mee…
Waar de eerste Thor nog wat plichtmatig aanvoelde, om het Marvel-karakter te introduceren vóórdat de The Avengers-film zou komen, daar is dit tweede deel niet alleen erg vermakelijk, maar ik vond ‘m ook beter dan die andere post-The Avengers-Marvel-film: Iron Man 3. Al voegt de 3D helemaal niks toe en miste ik wel degelijk de juiste motivatie van de bad guy in de film, ik vind Thor: The Dark World een erg goede aanvulling op…
Erg knap als je met je debuutfilm je eigen frisse draai aan een wel behoorlijk bekend genre kunt geven, maar dat is precies wat regisseur Jordan Vogt-Roberts en scenarioschrijver Chris Galletta voor elkaar krijgen. The Kings of Summer is namelijk een Stand By Me-achtige coming-of-age film over een paar jochies die hun ouders zat zijn en zich los willen worstelen, maar daarvoor aardig rigoureus te werk gaan. Met ook flink wat humor, herkenbaarheid en zelfs wat surrealisme biedt…
Allereerst: Gravity biedt de beste live action 3D sinds Avatar en is visueel één van de beste films ooit gemaakt. Mogelijk een boude uitspraak, maar dit is nu echt zo’n film die je groot op een 3D IMAX-scherm moet zien, zoals ik vannacht. En nadat ik na zo’n kwartier m’n onderkaak weer tegen m’n bovenkaak kreeg kwam ik er vrij snel achter dat Alfonso Cuarón ook nog een mooi klein verhaal vertelt. Overweldigende visuals met ook…
Dat het bijvoeglijk naamwoord “odd” op Thomas van toepassing is, dat is vrij snel duidelijk. Wat iets langer duurt, is door hebben wat voor film Odd Thomas is. Want op de film zelf is dat bijvoeglijk naamwoord mogelijk nog wel meer van toepassing, want is het nou een lichtelijk horror-avontuur, een bovennatuurlijke thriller of een komedie? Of zal ik me maar aan IMDbs genreaanduiding houden en het een mysterieuze thriller noemen..? Stephen – The Mummy-franchise…
Volgens mij is het grootste ‘probleem’ van The Lone Ranger niet de lichte onbalans in Verbinski’s regie (‘genre-onconventionaliteit’ is toch ook één van z’n kenmerken?), maar het feit dat het teveel een herhaling van zetten lijkt. Want naast de producent, regisseur en hoofdrolspeler zijn ook de schrijvers van Pirates of the Caribbean terug. Maar qua combinatie van avontuur en humor zijn de (eerste!) Pirates-films beter, en qua western-‘Deppsurdisme’ werkte de formule beter in Rango. Niet…
Lichte verwarring hier, want toen ik gisteravond The Wolverine in een volle bioscoopzaal zag vermaakte ik me behoorlijk stevig, maar toen ik naar buiten liep voelde ik toch een lichte teleurstelling. Nu ik tijdens dit schrijven echter meer en meer terug haal, krijg ik het gevoel dat regisseur James Mangold deze film misschien wel als iets van een tussendoortje en/of opmaat voor Bryan Singers X-Men: Days of Future Past (2014) heeft gemaakt (of moest maken?),…
Bekijk Pacific Rim met de gedachte dat regisseur Guillermo del Toro waarschijnlijk gewoon een hele vette en vermakelijke monsterfilm wilde maken, deels vergelijkbaar met de Japanse monsterfilms uit de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw die hij als klein jochie zag. Dus verwacht zeer heftige actie, geweldige (alhoewel door de 3D wat donkere) gevechten tussen buitenaardse Godzilla-achtige monsters en door mensen gemaakte super-robots, steden die gesloopt worden als kaartenhuizen en over-the-top testosteron, en dan kun…
Yes, ik zat er werkelijk héérlijk in, in deze remake van de eerste twee ‘Christopher Reeve’-Superman-films. Okay, op een paar momenten zie je door de visual effects de film niet meer, maar ondanks een paar kleine kritiekpunten pakte de film me stevig beet en vond ik ‘m veel beter dan vrijwel alle remakes en reboots van de laatste jaren. En ik durf zelfs te beweren, zeker voor tieners die deze film nu zien en de…
After Earth heeft de geruchten dat Will Smith, die ook met het idee voor deze film kwam én ‘m produceerde, een scientology-aanhanger is alleen maar doen toenemen. En ik moet zeggen: de film bevat ook een aantal niet-te-missen spirituele boodschappen die nogal in your face worden gegooid, ook door regisseur M. Night Shyamalan. Maar uiteindelijk is deze film – die door Smith deels is opgezet om z’n zoon Jaden een podium te geven om door…
Allereerst: ik ben geen trekkie, dus me pissig maken om de veranderingen die J.J. Abrams heeft doorgevoerd in het ‘alternatieve’ universum waar zijn Star Trek-franchise zich afspeelt, die deren mij niet. Ik houd wel van Abrams’ vrij simpele popcorn-entertainment, maar moet ook zeker toegeven dat ik na Star Trek Into Darkness lang niet zo weggeblazen was als na het eerste deel van zijn reboot. Maar vermakelijk is ie zeker, met vooral gruwelijk veel heftige actie. Misschien…