Now You See Me (2013)

Now You See Me is als film een beetje een magic trick die aan het einde wordt uitgelegd en dat je dan eerst wat verbaasd en verrast zult zijn, maar als je terughaalt hoe de truc precies ging, ga je je waarschijnlijk afvragen of er niet valsgespeeld is. Vertaald naar film: Now You See Me lijkt zo’n film die je mogelijk vaker wilt zien om te kijken of je bepaalde twists aan ziet komen (want die zitten er flink wat in), maar ik vrees dat je dan wat bedrogen uit komt; dat enkele van de trucjes om jou op het verkeerde pad te zetten in de ‘filmwerkelijkheid’ niet helemaal kloppen, maar slechts gekunstelde plot-trucjes zijn…
Toch hoop ik hier ongelijk in de krijgen, want Now You See Me is qua grootsheid wel een soort van Las Vegas-goocheltruc met een behoorlijk indrukwekkende cast. Wel jammer dat ie de sfeer en het niveau van bijvoorbeeld The Prestige of The Illusionist niet lang vast kan houden…

Het verhaal
Het verhaal van Now You See Me is geschreven door Ed – Bill & Ted-films, Men in Black – Solomon en Boaz Yakin, die als schrijver bekend is van o.a. The Rookie (met Clint Eastwood en Charlie Sheen) en de vervolgen op Dirty Dancing en From Dusk Till Dawn, maar als regisseur ooit Fresh (met Samuel L. Jackson) en Remember the Titans maakte, en vorig jaar ook nog Safe (met Jason Statham). Niet direct vertrouwenwekkend, maar met Now You See Me pakken ze qua plotpuzzels behoorlijk uit.

Na een korte introductie van een viertal illusionisten springen we ineens een jaar vooruit en is ons team ineens the hottest ticket in Vegas, zeker als ze tijdens een show vanuit Las Vegas een bank in Parijs weten te beroven! Dat levert ze natuurlijk direct de aandacht van Mark Ruffalo en z’n politiecops op, die al snel door hebben dat er één meesterbrein achter dit illusionistengezelschap moet zitten. Hierbij worden ze overigens ook gesteund (of tegengewerkt?) door Morgan Freeman en z’n TV-programma, dat erop gericht is illusionisten te ontmaskeren.

Now You See Me: Fisher, Eisenberg, Harrelson en Franco

Wat volgt is een kat-en-muis-spel, waarin je als kijker ook lange tijd in het ongewisse blijft, en daar raakt de film af en toe wel het niveau, of in elk geval de sfeer, van The Prestige of The Illusionist, maar houdt dat niveau dus helaas niet vast. Daarvoor is het verhaal toch te vaak een zooitje, want als je goed oplet zie je dat er teveel onnauwkeurigheden in het script geslopen zijn. Daarnaast vond ik dat de hoeveelheid twists op een gegeven moment té groot werd, en toen ik op de aftiteling zag dat Louis Leterrier de film had geregisseerd, verklaarde dat wel wat. Al moet ik toegeven dat Now You See Me wel zijn beste en in elk geval ‘grootste’ film tot nu toe is. Want het succes van The Transporter volgde hij dan wel op met de DVD-hit Unleashed/Danny the Dog, daarna ging hij van Transporter 2 via The Incredible Hulk naar Clash of the Titans, dus veel meer dan simpele popcornfilms heeft hij nog niet gemaakt. En eerlijk gezegd ontstijgt hij dat niveau nu ook niet, al is dit dus wel zijn ‘beste’ film. Hierin wordt hij overigens grotendeels geholpen/gered door z’n indrukwekkende cast…

Cast
Mark – The Avengers, The Kids Are All Right – Ruffalo en Morgan Freeman noemde ik al, maar zij hebben eigenlijk bijrollen. Net als Michael – The Dark Knight Rises – Caine, Common en Mélanie – Beginners, Inglourious Basterds – Laurent. De hoofdrollen in Now You See Me zijn voor het viertal illusionisten, waarbij Jesse – The Social Network – Eisenberg en Woody – Natural Born Killers – Harrelson het meest opvallen. Eisenberg past perfect in z’n rol als wannabe-illusionist die ineens wél het succes krijgt waar hij zo lang naar streeft, en Harrelson bewees in The Hunger Games al goed in de rol van ervaringsdeskundige te passen. Maar toen ik “wannabe-illusionist” typte moest ik wel ineens aan The Incredible Burt Wonderstone denken, die geweldige foute/slechte komedie over (zielige) illusionisten met Steve Carell, Steve Buscemi en Jim Carrey die ik nog moet recenseren, maar die het hele goochelgedoe een stuk campy-er aanpakt, maar daarmee ook beter mijn (!) snaren raakte.

Het viertal wordt gecompleteerd door Isla – The Great Gatsby, The Lookout – Fisher en Dave – broer van James – Franco, waarmee een fraaie mix van illusionisten is gecreëerd, die net genoeg verschillen om een goede bijdrage te leveren aan het mysterie waar de film het van moet hebben. Maar die grote hoeveelheid bekende acteurs (met elk hun eigen wensen?) heeft er ogenschijnlijk ook voor gezorgd dat de karakters zo goed als geen diepgang krijgen, waardoor alles ook lekker snel kan worden afgehandeld. En dat is óók een reden dat Now You See Me niet écht werkt…

Final credits
Mogelijk ben ik weer te kritisch, want ik verwacht dat deze film het behoorlijk goed zal gaan doen bij het grote publiek. Ik kijk echter tussen de vijf en tien films per week, en dat doe ik (meestal) ook serieus en kritisch, en dan vallen de foutjes in zo’n film mogelijk iets meer op, waardoor de film mij wel wat teleurstelde. Al heb ik genoten van de grootsheid van het spektakel en het feit dat ik ook lang mee zat te puzzelen wie ‘het’ nu eigenlijk was.
Maar zoals ik al zei: ben bang dat als ik de film een tweede keer zou kijken, ik erachter kom dat er nog meer dingen niet echt ‘kloppen’ en puur plottrucjes zijn. Een goede film geeft je namelijk het gevoel dat er toevallig een camera aanwezig was op de plek waar zaken gebeuren die in de gecreëerde filmwerkelijkheid geloofwaardig zijn, maar als je goed kijkt krijg je bij Now You See Me het gevoel dat sommige karakters bepaalde acties uitvoeren, niet omdat dit logisch volgt uit hun karaktereigenschappen, maar puur omdat de schrijvers willen dat jij daar naar links kijkt, zodat ze rechts een trucje uit kunnen halen…
En dan kun je de tagline “THE CLOSER YOU LOOK, THE LESS YOU’LL SEE” dus ook lekker cynisch omdraaien, want hoe beter je kijkt, hoe minder de film is die je ziet…

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt1670345

Een antwoord op “Now You See Me (2013)”

  1. Volgens mij ben je niet te kritisch. Ok, ik had kennelijk VEEL te hoge verwachtingen, vooral omdat mensen weer helemaal inception gaan op deze film, maar ik vind dat er veel te veel talent is weggegooid. Woody Harrelson was irritanter als zijn karakter bedoeld was en Michael Caine mag zich helemaal schamen, want als je al in het verbluffende ‘The Prestige’ speelt, wat heb je dan nog in een platte formulefilm als deze te zoeken?

    Nee, hij kon mij ook niet boeien. Ik had aan het einde zoiets van wijs maar iemand aan, ik zit al niet meer mee te denken namelijk. En dat bleef ik eergisteren bij Trance wel doen. Die vind ik dan ook ineens weer wat beter nu.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *